E-Dergi

Her yönüyle çok başarılı bir kitap.Konusu çok sürükleyici,merak uyandırıcı.Konu,zaman ve mekan geçişleri harika.O kadar sürükleyici ve keyifli ki hem meraktan elinizden bırakamıyorsunuz hem de sonunu deli gibi merak ediyorsunuz.Uzun zamandır bu kadar severek bir kitap okumamıştım.Hele kitapta adı geçen şakılar mükemmel.Kitabın kahramanının duyguları o kadar güzel ifade edilmiş ki o anı yaşıyorsunuz.Okunması gereken güzel kitaplardan..

Çok keyifli bir serinin bu ilk kitabı sürükleyici ve eğlenceli.İkinci ve üçüncü kitapta da aynı keyif sürdürülmüş.İyi vakit geçirmek için kesinlikle önerebileceğim bir kitap.Dönüp baktığınızda belki beyninizde ve ruhunuzda bir iz bırakmıyor ama yüzünüzde gülümseme kalacağı kesin.Neticede bazen insan sadece hayal alemine dalmak ve iyi vakit geçirmek için de okumuyor mu..Anlatımı ve konu geçişleri su gibi akıyor,tabii bu arada çevirinin de hakkını vermek gerek diye düşünüyorum..

Okurken bende, yazarın ilk kitabı ''Aklından Bir Sayı Tut'' daha çok merak uyandırmıştı diyebilirim.Her sayfada yok artık diyerek hayretler içerisinde kalmıştım.Olağandışı denilebilecek her olayın mantıklı bir açıklamasının olması çok etkilemişti.Gözlerini Sımsıkı Kapat yine çok iyi kurgulanmış,çok akıcı ve zeka ürünü bir kitap.Ancak olayların akışından kişiler hakkında,cinayetlerin neden ve sonuçları hakkında fikir yürütebiliyorsunuz.İlk kitap kadar olağanüstü hayranlık uyandırmasada gerçekten çok iyi bir kitap diyebilirim.Eğer yazarın ilk kitabı bu olsaydı belki kitaba hayranlığım daha yüksek olabilirdi.Yazar ilk kitabında yarattığı etki ile beklentilerimi yükseltmiş olmalı.Kesinlikle tavsiye ediyorum,kaliteli bir polisiye..

Yazarın İstanbul'un fethi ile ilgili bilgileri akıcı,basit dille ve insani yönünü öne çıkartarak anlatması çok keyif verici.Ancak kitabın baş kahramanı Müştak Serhazin'in kendi içinde yaşadığı gelgitlere o kadar fazla yer verilmiş ki bir süre sonra yeter artık diyor insan.Ahmet Ümit'in tüm kitaplarını okuyan bir takipçisi olarak beklentim biraz daha fazlaydı sanırım.Yinede okunması tavsiye ediyorum..

Kitabı okurken insanlığımdan utandım,Bu nasıl bir nefret,nasıl bir hırstır ki insana bunları yaptırabiliyor..Daha dün kapı komşusu olduğunuz beraber yediğiniz içtiğiniz kişiler nasıl oluyor da insanlıktan çıkabiliyorlar.Savaşın arka yüzü diyoruz ya bu yaşananlara arka yüzü değil ta kendisi aslında..Bütün insanlar içlerinde gizliden gizliye mi taşıyorlar bu duyguları, ne acı..Peki yaşananların masum meyveleri ,babaları bile belli olmayan o yüzlerce çocuk hangi sevgiyle büyütülüyorlar acaba?Gerçekten çok yazık,mutlaka okuyun,eminim sizde utanacaksınız..