E-Dergi

Soykırım ile ilgili sayısız eser kitap, makale okumuş, film, belgesel veya film izlemiş olabilirsiniz. Artık bazı şeyleri görmek istemez veya ‘’yeter artık’’ deyip her şeyi biliyorum da diyebilirseniz. Herhangi bir şeyin tartışıldığı ortamlarda bile en kötümcül, en berbat örnekler hep bu toplama kampları betimlenerek verilmekte, kötülüğün en uç noktası olarak hala akıllara kazınmakta olan bu kamplardan artık bir şey duymak istemiyorum da diyebilirsiniz. Ancak bu eseri okuyun daha sonra yeter artık dersiniz...

Yazdıklarım, hislerim ve anlatmak istediklerimin yanında yetersiz. Esere ait düşüncelerimi tam olarak ifade edemediğimi öncelikle belirtmek isterim. Eser, cehennem çukuru diye niteleyebileceğiniz yerde, çıkamayacağını bildiği için, kendini her türlü arzudan, intikam fikrinden, umuttan, anılarından soyutlamaya çalışan ama pekte başarılı olamayan, hayata tutunmak için ölüm sessizliğine, ölüm karanlığına kucak açan bir grup askeri anlatmakta. Hayatta kalmanın tek yolu her şeyi silip atmak. Tüm renkleri, yaşadığınız tüm güzel şeyleri, hücrenizde olmayan her şeyi yok saymak. Hiç olmamış kabul etmek. Sıfırdan başlamak.
“En sert, en dayanılmaz sessizlik, ışığınkiydi. Kuvvetli ve çoğul bir sessizlik. Gecenin sessizliği vardı, bir de hiç değişmeyen ışığın sessizlikleri de vardı. Uzun ve bitmeyen bir yokluk.”

İnsanların, kuluçka merkezlerinde ana - baba gibi ailenin temellerinin olmadan bir şekilde! üretildiği, daha bebekken aşılama aşamasında sınıflandırıldığı, bebeklik dönemlerinde eğitimin sadece uykuda telkin yöntemiyle (sadece istenilenlerin) verildiği, hırs, sevgi, nefret, korku gibi duyguların olmadığı şekilde, hepsinden soyut bir hayat geçirdiği, en önemli amacı haz olduğu, mutsuzluğun hiç bir zaman sizi rahatsız etmediği, etmeye kalkışsa bile hemen bir doz “soma” alınarak o istenilen duruma gelindiği, “herkes herkes içindir” anlayışı ve dayatmasıyladır ki tek eşliliğin istenmediği, doğurganlığın olmayıp kısır bir hayat, ömrün olduğu, huzur ve refahın tüm insanlık için standart hale getirildiği, bilimin bir anlamının olmadığı bir yaşam. Nasıl mı olur? Okuyun…

Temelinde sevgi olmayan hiçbir ilişkinin ya da durumun sağlıklı olmayıp yürüyemeyeceğini, ayrıca yapılan evliliklerin dahil maddi çıkarlar üzerinde kurulan hiçbir ilişkinin sağlam kalmayıp yıkılacağını anlatan, görülen kısmında bir yasak aşkı anlatan ancak arka planda her karakterin ayrı bir hikayesinin olduğu Tolstoy’un gerçek bazı karakterlerden de esinlenerek yaratmış olduğunu öğrendiğim bir eser.

Oniki Ada konusu bugün bile özellikle siyasi olarak ele alındığında yıllardan beridir süregelen sorunların ortasında güncelliğini korumaktadır. Konu özellikle günümüz siyasi ortamında ele alındığından, yapılan değerlendirmeler konunun genel bir açıdan bakılmasına, tarihsel izlenimlerinin de ele alınarak irdelenmesini engellemektedir. Yazar 1912-1947 yılları arasını kapsayan süreçte antlaşmalar, süreçler, savaşlar boyunca ve adalarda yaşayan halklarında izlenimlerini yansıtan bir eser oluşturmuş olup, objektif bir dille özellikle İtalya, İngiltere ve Türkiye’ nin arşivlerinden derlediği bilgileri bizlere ulaştırmıştır.