E-Dergi

Dört şiir kitabını okumuş sonuncusunu da bu incelemeyle noktalamış oluyorum.

Birhan Keskin. Kim Bağışlayacak Beni, Ba, Y’ol ve Soğuk Kazı. Kimisine inceleme yazmış kimisinde okudum demekle yetinmişim.

Okuduklarımda ortak bir yargım var Birhan Keskin için: Şiirindeki ‘genel etki halinden’ ziyade satır aralarındaki o ‘etkileyici ifadeleriyle’ bende var olmuş kendisi.
•
Ne çok tutunabiliyorum onun şiirine ne de çok uzaktayım ondan. Belki ben halen yetersiz olan taraftayım ya da şiir zevkim onun yöresine uzaklarda.
•
Yazmaya devam ettiği sürece onu ısrarla okumaya devam edenler safında olacağım sanırım. Güzeldir satır aralarında da olsa buluşmak.

Büyük harflerle, kalın puntolarla yazılmış kısa cümleler var bu kitapta. 93 yılından bugüne yazıp halen kuytuda bekleyen bir yazardan bahsediyorum.
•
Otuz yıl olmuş. Belki toplanır, daha da kalabalık oluruz onun yazın çadırı altında.

Sahaflığı ‘ticarete’ döküp ‘kitapçı rolü’ oynayanların saçma hallerine sabrederek topladığım kitaplarına, ilk üç eserinin toplu baskısı olan KAV’dan başladım.
•
Adıyla açılmış güzel de bir site mevcut. Orada yazılanlardan yıl 1994, Sefa Kaplan:

“Bu sağlam dil, bu çoğu genç yazarın kaleminin ucundan geçmeyen kalem kıvraklığı neden kendini dar bölgeyle sınırlandırmayı tercih ediyor acaba?”

Ne dil ne de kalem eleştirilen. 27 yaşındaki bir genç yazar, bu dili ‘dar bölgeye’ hapsetmekle eksik görülüyordu.
•
Erdal Öz ve Attila İlhan:

“Genel olarak dağınık, dili zorlayan, anlamı bilinçli toparlamayan-toparlayamayan.”
•
Kendi ifadeleriyle ‘kısa değil, küçük hikayeler’ buradakiler. Özellikle Gece Kelebekleri.

“Oysa ben, kendimi, sürekli zamanın belirsiz yüzeyinde kayıp giden ipi kopuk bir uçurtma gibi hissettim.”
•
Şaşırtmıyor Ayçil. Sadeliği, sadeliğinin akışında kullandığı sözcükleri, o sözcüklerin oluşturduğu anlamlarla şaşırtmıyor.

Dergah’ın yeni emekçisi, bekçisi olduğu tarzında yazılanlarla pek de ilgilenmiyorum. Herkesin herkes devamı olabileceği gibi kimse kimsenin devamı değil aynı zamanda.
•
Burada denemeleri mevcut. İster ilk sayfadan son sayfasına aralıksız okuyunuz, ister günlere yayarak birer ikişer okuyunuz. Her şekilde tatmin edecektir bence.

Tanışmadım. Dinlemedim. Kitap imzalatmadım. Şimdilik yazdıklarıyla tanıyorum. Fazlasıyla iyi.

2000 yılında YKY’deki ilk baskısında altı öyküden biri Aziz Bey Hadisesi. Diğer beş öyküsü şu an Kırmızı Azap adlı kitabında toplu şekilde yer alırken diğerlerine göre daha fazla ön planda olan Aziz Bey Hadisesi Can Yayınlarında 4. baskı sonrası münferit bir kitap olarak yayımlanıyor.
•
Her ne kadar baş karakter bir erkek olsa da kadınlara dair çok şey bulacaksınız burada.

Kısa bir yazın olmasına rağmen koca bir ömür oysa anlatılan.
•
Sizleri derin bir hüzne sürükleyecek, anlam yüklenenleri sorgulatacak da bir eser var elinizde.

Ayfer Tunç, geçici bir heves değil asla. ‘Hep Okunanlar’ rafında yer alanlardan bence. Buyurun.

Yılların yangınından bahsetmiştik ilk şiir kitabında ustanın. O biraz daha kıyıda biraz daha yerel olan kabuğunu kırmaya başlamıştır sanki.

Sessizlik, yalnızlık sürüyordur belki. Fakat çatlatmaya başlamıştır evrenini. Hüznü isyana dönmeye evrilecektir çünkü.
•
Sayfaları ikinci şiir kitabında çevireceğiz bir bir. Yumruklar havada. Buyurun.