E-Dergi

"Bilim yuvalarına ideoloji sokmak kadar bir şey olamaz. Bilim aydın kafaların işidir; ideoloji ise kafayı ipoteğe alır. İpotek altına alınmış bir kafanın yeni bir şey öğrenmesi ve üretmesi mümkün değildir. Tabiatta ve olaylarda hep kafasındakileri arar; sadece inandıklarını tekrar eder. Devletin bütün kademeleri üniversitelerden yetiştiği için, oradaki hastalık kanser gibi cemiyetin bütün organlarına sirayet eder." s.272

"Müslümanlar tarih sahnesine çıkışlarının ilk yüzyılında tereddütsüz ve giderilmek tanımayan bilme, öğrenme susaması ile diğer kültür dünyalarının bilim miraslarını almaya başladılar. 9.yüzyılın ortalarında hemen her alanda alma-özümleme evrelerini geride bırakarak yaratıcılığa geçtiler. Onlar devraldıklarını yüksek bir düzeye ulaştırmaktan başka yeni bilimleri ortaya koydular,diğer bir kısmını başlangıç yollarına soktular. Tüm uygarlıklarda olduğu gibi onların da bir süreden sonra yıpranmaları, aşınmaları, yerlerini bir veya birkaç ardıla bırakmaları kaçınılmazdı. Onlar bu kaderi 711 yılında İspanya’ya ayak basmakla çizdiler. 16.yüzyılın başında öncülün bilimde daha hükümranlık durumunu kaybetmediği bir sırada, ardıl yaratıcılık evresine ayak basmıştı. Fazla değil,bir yüzyıl, yaşlının gence önderlik yerini bırakması için yetmişti. Bu tarihi bağlantı, öncül ile ardıl arasındaki bütünlük gerçeği ne yazık ki,henüz her ikisinde bilinç sahasına çıkmış olmaktan çok uzak." s.182

Zarifoğlu, bazen “beyaz haberlerim var kardeşlerim” diye nida eder. Satırlarında “Sanat insanın sesidir. Bu sesin ebediliğe perçinlenmesidir” gibi izahlarla diyalektik bir sanat tanımıyla karşılaşabilirsiniz; çünkü “her şeye rağmen insan mühimdir” der. Bir çocuğun ilk namazdaki naifliğini “anladım ki hayat buradaydı. Keşfetmiştim. Ve onu asla, ne olursa olsun bırakmayacaktım” cümleleriyle okuyabilirsiniz. Mücadelesinde “seçkin bir kimse değilim” derken kimliğinin bilincindedir. Çabasındaki gayeyi “içinize dönün” sözü adeta dışa vurur. Zarifoğlu, Hikâyeler ile de özgün, sanatlı çizgisini hissettiriyor. İmgeleri sanatına çok boyutluluk katarak birçok hikâye metninden ayırıyor. Bu çok boyutluluk; Kentin Ortasında Bir An, Bir Şey Var Belirmiyor ve Sessizlik başlıklı metinlerde kendini üst düzeyde ele veriyor. Eserlerini okurken hisler ve anlamlar sizi yakalamaya başladıysa edebiyat zevkiniz belli bir düzeyde demektir. Eserleri -bu filtre görevi için bile- anlamak için çabalamaya değerdir.

Diyojen yenik insanlara özgü o kanaatkârlıkla tebessüm etti, ‘‘Gün gelecek, tarihin en akıllı, dirayetli ve merhametli hükümdarlarından biri olarak anılacaksınız. Bense vatanını müdafaa için sertlikten kaçınmayan bir zalim…’’

Ekonomi bilimleri alanında çalışma yapan araştırmacı ve özellikle lisansüstü öğrencilerin referans olarak kullanabileceği bir eser.