Önemli ve yerinde tesbitleri var. Kitabı okurken; sanki yazarla karşılıklı çay içip, muhabbet ediyormuşcasına okudum. Belki de kitap okumanın güzelliklerinden biridir bu. Yazar ve okuyucu arasında gözle görülmeyen, hatta bilinmeyen manevi bir bağ kurulur. Tabi ki her kitabın ve her yazarın harcı değildir bu.
Hormonlu çocuklar, organik çocuklar yazıları çok dikkatimi çekti. Çocukları anlayan ve anlamdıran insanların varlığı doğrusu umut veriyor.
Ayrıca cep telefonunun yaşamı kimi zaman boğması ve sessizliğin güzellikleri de değinilen konular arasında.