Klasik "aşk" kavramı üzerine olan tüm düşüncelerinizi sarsmaya aday bir kitap. Öncelikle bence oldukça nesnel yazılmış; zaten bu tür bir konu, ancak duygulardan olabildiğince sıyrılıp yazılabilirdi.
Hipotez şöyle: Schopenhauer, sıradan insan duygularının aksine, bilimsel ve nesnel bakılabildiğinde, aşk ve duygu dediğimiz durumun 'mekanik' ve mantıksal bir açıklamasının daima olduğunu ve bunun, doğanın gelecek nesiller oluşturmak için "çoğalmak" eyleminin bir şekilde isimlendirilmesi olduğunu söylüyor ve aşkın, akılcı ve yarı bilimsel bir tanımını yapmış oluyor. Fakat eklemeden geçemiyor: Aşk denen şeyle insanoğlunun yüzyıllardır bunca uğraşından, hakkında şiirler yazıp, şarkılar söylemesinden sonra, salt duygusal aşkın varlığını da yadsıyamayız! Ayrıca cinsellik ve aşk arasındaki kopmaz bağı, nedenleriyle açıklıyor. Son derece yararlı bir kitap; tabii yoğun düşünmeyi sevenlere...