Dava Hakkındaki Yorumlar

kafkanin mutlaka okunmasi gereken kitabı.

kafka duygusal derinliği yüksek bir insan ve sizide o derinliklere sürüklemek istiyor.. sonunda hikaye nasıl bitti neden böyle bitti aslında başroldeki bizmiydik diye karmakarışık bir halde elinizde kitap karşıdaki duvarı seyreder halde bulabilirsiniz kendinizi..

İçinde yaşadığımız dünyaya Kafka penceresinden baktıran bir eser. Bu bakımdan kendi bakışımızı da zenginleştirip ufkumuzu genişleten ve yeni sentezler yapmamıza yol açan bir etkisi bulunuyor.

Kitaptaki anlatım çok güzel. Özellikle kapıcı bölümüne bayıldım.

Kafka dava için yorum yazılması bile fazladır harika bir roman.

Elimde farklı bilindik farklı bir yayınevine ait olanı vardı ama Kamuran Şipal çevirisi ile okumak ayrı bir keyif.

Kamauran Şipal çevirisiyle bu harika kitabı tekrar okumak çok çok iyi geldi

kafkayı bir kere okumak asla yetmiyor ayni kitabı birkac kez okumak istiyor insan.

Çevirisi müthiş, ayrıca önsöz ve son söz çok iyi.

sürükleyici konusu içine çeken bir kitaptı.

Dönüşüm sayesinde yazarın bu kitabını da okumak nasip oldu. Tavsiye edilir.

Kamuran Şipalin çevirisi harika

yine kafka yine harika tüm kafka eserlerini almayı planlıyorum

Cem yayınevi gerçekten klasikler için iyi çalışmalar ortaya koyuyor, bu da onlardan biri.

sonunu merakla beklediğim, sürükleyici bir baş yapıt

Dava romanı sadece Kafka'nın değil 20.yy. ve günümüzün başyapıtlarından biri. Cem yayınevinden çıkan okunursa roman bittiğinde dava üzerine bir yorum kısmı var ki absürt diye fırlatıp atılacak bir kitabın aslında bir ŞAHESER olduğunu gözler önüne seriyor. İçsel bir depremi kaldıramayacak olan okumasın.

kamuran şipal çevirisi ile okumanız gereken eser

Baş karakter Josef K. nın acı akıbeti kitapta yer alsa da, bir çok bölüm tamamlanamamış. Buna rağmen Dönüşüm ve Dava Kafka'nın baş yapıtlarındandır. Kamuran ŞİPAL çevirisi bu eserin hakkını veriyor.

Daha önce kafka okumayanlar için biraz anlaşılması zor bir kitap F. Kafka'yı herkese tavsiye ederim.

Hayallerinizi daha doğrusu gerçekliğinizi zorlayacak farklı bir düşünce tarzı. Zihnimde sıçramalar yaptı, nedensellik ve gerçekçilik savrulmaları yaşattı bana.

Enteresan bir kitap. Okurken hep karışık bir kafanın gördüğü bir rüyadaymışım gibi geldi. Tamamlanmamışlık hissi veriyor. Kafka'da çok ikna olmamış. Bende pek olmadım.

Okudukça yazar nasıl bir psikolojiyle yaşamış acaba diye merak etmekten kendinizi alamıyorsunuz.

Dava romanı Kafka'nın aynı zamanda psikolojisini anlatan bir eser olmasıyla da dikkat çekiyor. Kafka bu eserinde bir dava ile sona sürüklenen bir insanın neden ne uğurda hayatının ne denli saçmalıklarla son bulduğunu anlatmaya ve psikolojik olarak irdelemeye çalışıyor.

Kurmaca bir hayal üzerine çok güzel bir kitap yazmış. Bu yazarın kaleminin iyi olduğunu gösterir. Sıkıcı olmamakla birlikte hayran bırakan bir kitap. Okumalisiniz.

Bizde bir önkabul oluyor nedense yabanci yazarlar muhtesem essiz klasik şeklinde bu kitap bu yarginin ne kadar bos ve yersiz oldugunu gosteren en iyi kanit bence. Yazar bir kurmaca uzerine sacma sapan bir hayalle hic bir zaman gorulmeyecek davasini hayalinde ruyasinda anlatmaya calismis igrenc bir yazimla. Hayalindeki yargiclari deger yargilarini yargiliyor bir turlu davayi baslatamiyor. Coook sembolik geldi bu karida olmaz .Zaman kaybiydi benim icin .Bizim yazarlarimiz on kat daha iyi yaziyor bence

okunması gerekili bir eser

çok merak ettiğim bir kitap, daha önce okuma fırsatı bulamadım ama şimdi sabırsızlıkla bekliyorum.

Müthis bir eser.Geçmisi bu günü ve gelecegi irdeleyen bir kitap.Hukugun hayattaki önemini göstermesi ve klise deyisle hukuk herkese lazim dedirten bir roman.Muhakkak okunmali.

Başlarda, kullanılan dilin basitliğinden ve diyalogların sığlığından ilkokul seviyesinde bir kitap okuduğunuzu zannedip bırakmayı düşünebilirsiniz. Bırakmayın! Devam ettikçe göreceksiniz ki Bay K o sığ diyaloglarla derin bir toplumsal yaranın gen haritasını çıkarıyor.

bir solukta okursunuz

kafka'nın sizi kendine has çıkmazlara sokup, ümitsizliklerden geçirdiği bir kitap. sonuçta anlıyoruz ki hayat dediğimiz zaten o süreçlerin toplamı, bunların dışında ütopik bir yaşam zaten yok. dili zorlasa da bu baskısını okumak avantajlı.

Kuş aramaya çıkmış bir kafesin hikayesi Dava. Kafka'nın beğenmediği hatta yakmayı düşündüğü, nişanlısından ayrıldıktan sonraki buhran dönemlerinin etkisiyle yazdığı bir kitap. Bay K. sadece bir simge ancak Kafka'nın kendi hayatından da kesitler sunan bir simge. Özgürlüğe de kitaptaki küçük bir hikayede değiniliyor ve bu hikaye Kafka'nın kitabındaki beğendiği tek bölüm. Kitap genel olarak akıcı sayılabilir, sonlara doğru hızlandırılmış bir senaryo iyiden iyiye kendini belli ediyor. Okurken sonuna kadar bir merak içerisinde bırakıyor ve kitabın sonundaki ekler ve yorumlarla Kafka'yı biraz daha yakından tanıma fırsatınız oluyor.

Hayat belki de biricik davamız. Gözümüzü açtığımız gün tutuklanmışızdır. Ve son güne kadar aklamaya çalışırız kendimizi. Sonra kanun önündeki gerçeği öğreniriz. Bu gerçeği ne kadar geç öğrensek o kadar iyi olurdu herhalde daha uyumlu bir hayat yaşamak için...

ilginç bir roman herkes okumalı

Yazarın en beğendiğim eserlerinden. Tavsiye ederim.

✏️İlk kez yorum da zorlandığım bir kitap oldu gerçekten okudum bitti ama birşeyler öğrendim mi. Düşündüren kitapları sevdiğim doğrudur. Yaşananlar bay K nin hayatı beni baya etkiledi. Anlatımı içeriği baya güzel idi. Mutlaka okuyun. Sonu beni baya şaşırttı. Kitapla kalın

Kafka başkadır. Bütün kitapları okunmalı

En iyi çevirinin yapıldığı kitaptır.

Olmayan bir suç, suçsuzluğunun yargılayıcılarını yargılıyor. tüm hukuk camiasının mutlaka okuması gereken bir başyapıt.

BEN BU ESERİN KAMURAN SİPAL TARAFINDAN YAPIMIŞ CEVİRİSİNİ OKUMUŞTUM. OLDUKÇA BEĞENDİM. BU TARZ ESERLERDE CEVİRİNİN ÇOK ÖNEMLİ OLDUĞUNU DÜŞÜNMEKTEYİM. ÇEVİRİ ESERLERDE , ÇEVİRMENİN YAZARI İYİ ÖZÜMSEMİŞ VE TAM ANLAMIŞ OLMASI ESERİN ANLAŞILIRLIĞINI VE ETKİSİ ARTIRMAKTADIR DİYE DÜŞÜNÜYORUM. BU ESERDE KAFKA, HAYATLA KENDİYLE VE SİSTEMLE İÇSEL HESAPLAŞMA YAPARKEN , BİZİDE BUNA DAYİL ETMEKTEDİR.."

Hayat üzerine anlamlar çıkarabileceğimiz güzel bir kitap zaten kafka herşeyi anlatıyor

Kanun önünde meseliye içerimize bir endişe salmış romandır.Hayat içinden çıkılmaz bir nizamla insanı kuşatmaktadır. Aslında hayat içinde Kafka gibi kırılgan birisinin kafkaesk bir olayın içinde kalma ihtimali çok yüksektir. Bir doktor beklemesinde, bir derste, bir toplantıda....Elma yerken bir pazar günü tutuklanan Josef K. nasıl olur da serbestçe gezebilmektedir. Kanun adamlarına ulaşmak için neden onca insana tevessül etmektedir. Ve en sonunda neden şehrin dışında bir hayvan gibi boğazlanmaktadır.

Dava kafkanın tamamlanmamış bir romanı.Kendisi bu romanın yayınlanmasını istememiştir fakat ölümünden sonra yayımlanmıştır.Buna rağmen kitap oldukça güzeldi benim için sırf içerisindeki kanunun eşiğinde hikayesi için bile okunur.Ayrıca cem yayınevi oldukça başarılı bir iş çıkarmış.Her kitaplıkta olması gereken bir kitap.

bir hukuk nosyonu kazanmak açısından okunması gereken kitaplardan. kafkanın kişisel buhranlarının da etkisiyle insanı zaman zaman boğsa da olaya gerçeklerin içinden bakılabilmesine yardımcı oluyor

bireyin iktidar karşısında ne kadar yalnızlaştırıldığını, yok sayıldığını, bireysizleştirildiğini anlatan eşsiz eser.her zaman her durumda tavsiye edeceğim kitaplar arasında."hiçlik"i iliklerinize kadar hissediyorsunuz.özellikle Kamuran Şipal çevirisi ile okunmalı.

Sanki dava, Joseph K.nın hayatının dışında bir yerde gıyaben sürmektedir. Ama ne gariptir ki K.nın yazgısı da mahkemede verilecek karara bağlıdır. Ama Josef K. mahkemenin ve kendisini yargılayan yargıçların kim olduğunu ve suçunun ne olduğunu ve onunla beraber okuyucu, hiçbir zaman anlayamıyor. Ne ve kim olduğu belli olmayan bir otoritenin, gizli bir gücün eline düşen Josef K. tüm savunmasına ve çabasına rağmen sonunda ölüm cezasına çarptırılır ve ‘bir köpek gibi’ öldürülür.

Bir sabah durup dururken tutuklanan Josef K bütün hikaye boyunca neden tutuklandığının sorgusu içinde kendini aşılmaz üstesinden gelinmez bitmek tükenmek bilmeyen bürokratik meselelerin içinde bulur.Kafka yaşamı boyunca devletin insanı köleleştirdiğini savunmuş,bürokrasi ve otoriteye karşı çıkmıştır.Yinede kendi üzerinde bu kavramların baskı yaratmasına engel olamadığından olsa gerek nefretini kuvvetli bir şekilde yapıtlarına yansıtmıştır.Ayrıca en iyi anlaştığı kardeşi ottla idi çünkü birbirlerine otoriteye karşı olan nefretleri yüzünden benziyorlardı. bürokrasiden nefret etmesinin bir nedeni onun yazı yazmasına engel olan çalıştığı sigorta şirketidir.
Eserlerinin tümünde modern burjuva toplumunu, kendi karşıtına dönüşmüş modern rasyonalizmi, gündelik hayatımızda bizi kenetlemiş olan mikro iktidar ilişkilerini, insanın benliğini yok etmeye kurgulanmış soğuk kurumları, hayatımızı kabusa dönüştüren mekanları anlatır.Bu anlamda iyi okunduğunda büyük bir özgürlükçü olduğunu ve amacının hep bir "çıkış" bulmaya çabalamak olduğu görülecektir.Sanıldığı gibi umutsuz değil ama karamsardır.Dava adlı bahsettiğimiz kitabının son bölümünde akıllara durgunluk veren bir hikayeden bahsedilmektedir.

"Mahkemenin önünde bir görevli durur. Bu görevliye, ülkeden bir adam gelir ve ona mahkeme önüne çıkıp çıkamayacağını sorar.
Ama görevli, o anda kendisini kabul edemeyeceğini söyler. Adam bir an düşünür ve bunun daha sonradan kabul edilebileceği anlamına mı geldiğini sorar. “Olabilir,” der görevli, “ama şu anda değil”.

Mahkemelere giden kapı , her zamanki gibi açık olduğundan ve görevli kenara çekildiğinden, adam kapıdan içeriye bakmak için eğilir.

Görevli bunu gördüğünde güler ve şöyle der: “Eğer bu kadar çok istiyorsan, benim yasaklamama rağmen girmeye çalış. Ama dikkat et: Ben güçlüyüm. Ve ben, sadece en baştaki görevliyim. Bir holden diğerlerine geçişte, başka görevliler karşına çıkacak. Hepsi de bir öncekinden daha güçlü olacak. Üçüncünün sadece görünüşü bile, benim kaldırabileceğimden fazla.” Ülkeden gelen adam bu kadar zorlukla karşılaşmayı beklemiyordur. O, mahkemelerin herkese, her an açık olduğunu zannetmiştir; ama şimdi kalın paltosu içindeki görevliye, büyük , sivri burnuna, uzun, siyah sakalına daha yakından bakınca, giriş izni alana kadar beklemenin daha iyi olduğuna karar verir. Görevli ona bir tabure uzatır, ve kapının yanında oturmasına izin verir. Adam , orada günler ve yıllar boyunca oturur. İçeriye kabul edilmek için bir çok girişimde bulunur ve görevliyi yalvarışlarıyla yorar.

Görevli, sıklıkla onu, küçük sorgulamalara tabi tutar, evi ve başka konular hakkında sorular sorar; ama bunlar hep, rütbe sahibi kişilerin sordukları gibi, kişisel olmayan sorulardır. Bu sorgulamalar, her seferinde görevlinin, içeriye henüz alınamayacağını belirtmesiyle sona erer.Yolculuğu için kendini iyi donatmış adam, sahip olduğu her şeyi, ne kadar değerli olursa olsun, görevliye rüşvet vermek için kullanır. Görevli, verilen her şeyi kabul eder ama bunu yaparken de, “Bunları sadece, denemediğin bir yol kaldığını düşünmeyesin diye kabul ediyorum” der. Uzun yıllar boyunca, adam görevliyi , neredeyse aralıksız biçimde gözlemler. Diğer görevlileri unutur ve bu ilk görevliyi, mahkemelere kabul edilmesini engelleyen tek mani olarak görmeye başlar. İlk yıllarda, talihsizliğine sertçe ve yüksek sesle lanet okur; daha sonra , yaşlandıkça sadece kendisi için şikayet etmeye başlar.

Giderek çocuksulaşır ve görevliyi uzun uzun incelediği için, kalın kürk paltosundaki pireleri bile keşfedip, bu pirelere bile, görevlinin fikrini değiştirmesine yardım etmeleri için yalvarır. En sonunda gözleri zayıflamaya başlar . Etrafın gerçekten karardığına mı yoksa, gözlerinin artık kendisini yanılttığına mı karar veremez. Ama o hala, gerçekten de mahkeme kapısından, hiç sönmeyen bir ışığın sızdığını anlayabiliyordur. Şimdi artık fazla ömrü kalmamıştır. Ölümünden önce , uzun yılların bütün deneyimleri aklında toplanır ve o zamana kadar görevliye sormadığı bir soru oluşur kafasında. Artık katılaşmış vücudunu hareket ettiremediği için, görevliyi eliyle çağırır. Görevlinin artık eğilmesi gerekir, çünkü aralarındaki boy farkı, adamın aleyhine bir hayli açılmıştır. “Hala neyi bilmek istiyorsun?” diye sorar görevli, “sen doymak bilmiyorsun.” “Tabii ki herkes mahkemeye ulaşmayı arzular” der adam, “ama nasıl oldu da, bunca yıldır, benden başka kimse içeriye girmek istemedi?”.

Görevli adamın artık son dakikalarını yaşadığını anlar ve zayıflamış kulaklarına sesini duyurmak için eğilip yüksek sesle konuşur: “Buraya senden başka hiç kimse kabul edilemezdi, çünkü bu giriş sadece senin için açılmıştı. Şimdi burayı kapatacağım”

Kafka'dan bitmek tükenmek bilmeyen bir edebiyat performansı..kitabın hiçbir bölümünde anlatı sekteye uğramıyor..bu nedenle roman insanı sarıp içine çekiyor ve her davanın sonu olduğu da düşünüldüğünde yazar kitabın sonunda kendi kararını açıklıyor..K. öldürülüyor ve dosya kapanıyor..

Josef K bir gün durup dururken tutuklanır. Herhangi bir suç işlemediğine temelde inanmaktadır fakat gitgide belirsiz bir şekilde kendisine açılan davanın içine çekilir. Suçunu bilmediği için suçsuzluğunu kanıtlayamamakta ama herkes ona herkes tarafından malum bir suç işlemiş gibi davranmaktadır.
Kitapta her bölüm o bölümü en iyi niteleyen kelimelerle isimlendiriliyor. Bölüm isimleri kişiler ağırlıklı. Bölümlerde ismi taşıyan kişiler anlatılmıyor, K ile ilişkileri anlatılıyor. Kitaptaki bölümlerin hacimleri genel olarak birbirine yakın. Sona doğru yoğunlaşma var. Romanın başında hız-hareket var, ortalarında yavaşlama, sona doğru tekrar hareket (çırpınma) artıyor. K, romanın sonunda rahip ile konuştuktan sonra davranışı yavaşlıyor ve sonunda da teslim oluyor. Roman kahramanının yaşadığı karabasanı iliklerinize kadar yaşıyorsunuz.Roman bittiğinde üstünüze bir ağırlığın çöktüğünü hissediyorsunuz.Dava çok zor bir roman fakat aynı şekilde de güzel.İnsana edebiyatın herkesin işi olmadığını gösteriyor

Suçluluk,eziklik,dışlanmışlık.Şaşkın bir adam bay K.Bay K için garip gelenler diğerleri için o kadar sıradan şeyler ki.Aslında suçlu olmadığımızı biliyoruz ama illa suçlu-imiş gibi- davranmaya mecbur bırakılıyoruz.Belki de Franz Kafka kendi kurguladığı kahramanla özdeşleşiyor.Tıpkı Geothe'nin Werther'i öldürüp kendinin ölümden kurtulması gibi.