Hande Altaylı'nın okuduğum ilk kitabıydı. Diğerleri satışa çıkar çıkmaz alıp okuyacağım.
Nasıl anlatılır bilmiyorum ama etkisinden uzun süre kurtulamayacağımdan eminim. Kitabın sonunda ağladım, çok ağladım. Deniz harika bir kızdı, Narin de o da birbirlerine hayatta her şeyden çok değer veriyorlardı. Aralarındaki dostluk beni gerçekten çok etkiledi.
Kırılgan, küçük bir kız çocuğuyken, büyüyüp serpilmesini okudum kitapta Narin'in. İlk aşkına, kalbinin ilk çarpışına, midesinde kelebeklerin uçuşuna şahit oldum. Fırat'a karşı değişken hislerine, Deniz'e olan derin sevgisine tanıklık ettim.
Fırat'a bazen çok kızdım evet, ama çoğu zaman da içerledim, acıdım. Çok zor durumdaydı o da. Aynı Narin gibi, ne yapsa suç olacaktı.
Kitabın sonunda ağladım diyorum, ama ne için ağladım? Bu sorunun cevabını kitabı bitirdikten sonra kendiniz verin, ben sadece 'dostluk' diyorum...