Daha önce İnci Aral okuduysanız tarzını bilirsiniz zaten, bu kitap da tam öyle olmuş. Kitap içinde taşıdığı duyguyu karşı tarafa çok iyi geçiriyor. Yazarın tarzı bence her zaman karamsar ve duygusal anlamda insanı rahatsız edecek boyuttadır ama anlatılanı hissetmek için çok gerekli gelir insana. Karakterlerin iç dünyasını çok net anlayıp hissedebiliyorsunuz. Sadakat ve takıntı boyutundaki aşk, insanların duygusal dünyalarının, karakterlerinin nasıl şekillendiği, küçük deyip üzerinde durmadığımız şeylerin aslında bizi nasıl etkilediği, çaresizlik, yalnızlık tüm bu duygular kitabı okurken içinize işliyor. İnsanı biraz depresyona sürükleyen bir kitap ama çok rahat okunuyor, yazım dili akıcı ve kolay. İnci Aral seviyorsanız okunabilir, Muhteşem bir kitap diyemem ama bence hoş.