Tam ismi Ömer Zülfü Livaneli olan bu çok yönlü sanatçımızı, gençlik yıllarımda dillerden düşmeyen ve bir döneme damga vuran şarkıları ile bilirim. Yazarlık özelliğini de bilirdim ama doğrusu bugüne kadar bir romanını okumamıştım fakat filme alınan mutluluk romanı çok etkileyici idi. Bu roman beni daha da etkiledi ve sarstı. Okurken içimi bir hüzün, bir huzursuzluk kapladı. İnsan, insan oluşundan utanır mı? Romanı okurken aynı dünyada yaşadığımız ve aynı havayı soluduğumuz hatta aynı inanca sahip olduğumuzu zannettiğimiz insan müsveddelerinin yaptıklarından dolayı utandım, üzüldüm, kızdım, yandım. Roman hakkında iki kelam etmeyeceğim zira hem arka kapaktaki tanıtımı hakkında bir fikir veriyor hem de mümkünse mutlaka alıp okumanızı tavsiye ediyorum. Sözümü yine yazarın "duvarlar" şarkısından bir dize, bir temenni ile bitirmek isterim. "Ne böyle zulümler olsun, ne de böyle şarkılar (romanlar)".