Uyurgezer, inanılmaz derecede beyin yakan, hangisi gerçek hangisi sanrı anlaşılmayan, bir labirentin içinde oradan oraya sürükleyen bir kitaptı. Psikolojik gerilim hastası olarak çok beğenerek okudum. Merak hiç dinmedi, gerilim hiç düşmedi ve su gibi aktı resmen. Yazar tabi yine yapacağını yapıyor sonunda. Tam çözüldü derken ‘aaa’ dedirtiyor, hatta tam işte ‘gerçek buymuş’ derken, yine olmadığını gösteriyor. Bu yazar ile henüz tanışmadıysanız ve psikolojik gerilim hastasıysanız geç kalmayın derim. Bu arada Uyurgezer’liğin ne kadar ürkütücü bir hastalık olduğunu da bu kadar net ilk defa anladım.