belgelerle desteklenmiş,uzun yıllar aldığı belli olan ciddi bir araştırma...hiç sıkılmadan hikaye akıcılığında okuyorsunuz...ancak okurken kafama hep bir soru takılmıştı..o da şu:monarjik rejime göre vatan padişahın mülkü..niye bir insan (yani Vahdettin)kendi mülkünü satmak,başkalarına vermek için çabalasın ki?tamam M.Kemal hırslı,azimli bir vatansever,,,ona itirazım olamaz,şükran da duyuyorum.Bu kitabı okuduktan sonra Murat Bardakçının Şahbaba'sını da okumalısınız ki diğer taraf açısından da yorumlayabilin.T.Özakmanı okuduktan sonra Vahdettin e siniriniz,M.Kemal e hayranlığınız artıyor.Ancak her iki kitabı okudutan sonra benim çıkardığım sonuç şu oldu:Vahdettin (ve hiç bir padişah)kendi mülkünü,saltanatını satacak kadar salak olamaz,yanlızca yanlış politika kurbanı...müttefiklerle ılımlı ilişkiler kurarsa vatanını kurtarabileceğine inanmış...buna inanmasını,politikasını eleştirelim ama bu bile isteye bir hainlik değil...bence yapılabilecek en ağır yorum;basiretsizlik,vizyonsuzluk...Gerçi dünyada monarji terkedilirken,Vahdettinli bir cumhuriyet yerleştirilemeyeceğine göre onun bu gönüllü sürgünü yeni rejimin işini kolaylaştırmış...her iki eseri aradarada okuyunca ben bu sonucu çıkardım.Mutlaka her vatandaşımızın okuması gereken iki kitap,iki karşıt tez....