İyi Bir Öykücünün Ayak Sesleri
Üç bölümden oluşan kitapta Sabahattin Ali'nin güçlü bir yazara nasıl dönüşeceğinin ayak seslerini duyuyoruz. 1927-1930 yıllarında yazdığı yani 20-23 yaşları arasında kaleme aldığı bu öykülerde güçlü bir gözlem yeteneğini görebiliyoruz. İlk bölümdeki öykülerde aşk daha ön plana çıkarken ikinci bölümde toplumsal taraf üçüncü bölümdeyse daha çok yeni kurulan cumhuriyetin emekleme dönemini memurlar üzerinden görüyoruz. Özellikle 1930 yılında yazdığı toplumsal tarafı kuvvetli öykülerinin oldukça başarılı olduğunu söylemeliyim. İlk bölümdeki öykülerindeyse Doğu masallarının, hikâye içinde hikâye anlatımının daha çok kullanıldığına tanık oluyoruz. Dönemin anlatım üslubuna uygun olarak yazar sesinin baskın olduğu bir üçüncü şahıs anlatıcı kullanımı da tüm öykülerde bulunmaktadır. Özellikle "Bir Orman Hikâyesi" adlı öykü bana göre kitabın en iyi metnidir. Ormanı korumak isteyen köylülerin şirkete ve hükümet yetkililerine karşı mücadelesini oldukça başarılı bir şekilde anlatmış Sabahattin Ali. Onun öykücülüğünün ayak seslerini özellikle bu metinde çok daha iyi görüyoruz. Sonuç olarak Sabahattin Ali gibi bir yazarın başlangıçta neler yaptığını görmek için güzel bir kitap "Değirmen".