Biz "normal" insanların sokağa "düşmesi" (ya da gitmesi) an meselesiymiş gibi hissettirdi. Her şeyimi kaybedip (bırakıp) sokağa düşmekten korkmaya başladım. Bu da yazarın başarısı. 2 haftalık tatilimde anca okurum diye yanıma aldığım tek kitaptı ve bir gece, gün ışıyana kadar elimden bırakamadım. Sürükleyici, yazarın tarzı haline gelen sarsıcı ve zaman zaman mide bulandırıcı sahneler. Ama bizler(l)e oynadığı oyun müthiş. Roman bitip de (öyle sanıyorsunuz), romandaki kişilerle görüşmeleri okuyunca, şaşırtıcı son. Okuyalı 10 gün oldu, hala düşünüyorum. Polisiye roman gibi ipuçlarını tek tek aklımdan geçiriyorum. Şimdi de aklımda yazar hakında araştırma yapmak var.
Sarmaşık' ı okumadan da bu kitabı okuyabilirsiniz bence. Sarmaşık' tan izler bulmak güzel ve devamlılık hissi veriyor. Ama bu kitabı daha çok merak ettiyseniz önce bunu okuyun. Sarmaşıktan daha sürükleyici.