Nazım Hikmet'i tanıdıkça daha çok etkileniyorum. Bu kitap çok tatlı, Orhan Kemal'in cezaevinde Nazım Hikmet'le aynı koğuşta geçirdiği yıllardaki aıları insanı gülümsetiyor. Yaşarken değeri anlaşılmış ve bu anlamda şanslı bir şair Nazım, ama diğer anlamda hakikaten çok şanssız, bu Türkiye için de şanssızlık olmuş. Şiirleri bu toprakları anlatıyor, buraya ait bir şairin kendi vatanında barınanamış olması, hele de mezarının başka bir ülkede olması çok yazık-her anlamda bizim şairimiz çünkü Nazım Hikmet...Tabii yine de olaya başka bir taraftan da bakıyor ve Nazım Hikmet'in iyi niyetli olduğuna kesin gözüyle bakmama rağmen, çok etkili bir şair oluşunun birilerince kullanılmak istendiği için, kurunun yanında yanan yaş olmuş olması ihtimalini de düşünüyorum.
Ne olursa olsun, böyle bir şairin bu topraklardan çıkmış olmasından gurur duyuyorum.