Yaman, Rüya için, tıpkı onun söylediÄŸi gibi,Â
bir kahraman olmak istemiÅŸti.Â
Bir katil deÄŸil, öfke ve sertlik dolu bir adam deÄŸil,Â
basit bir kahraman...Â
Sadece bir anlığına da olsa, uzanıp kızın elini tutsa,Â
deÄŸiÅŸebileceÄŸini hissetmiÅŸti.Â
Yoktan var olup bambaÅŸka bir adam olabileceÄŸini...Â
Karanlık denizi aydınlatan bir deniz fenerinin ışığını görmüştü gözlerinin içinde. Öyle parlak, öyle güzel bir ışıktı ki gözlerindeki, adama o karanlık denizi aÅŸabileceÄŸini hissettirmiÅŸti... Sanki yalnızca bir kez sıkıca yakalasa o eli, tüm kirleri terk edecekti bedenini.Â
Ama adam o eli tutmamıştı.Â
Nasıl tutardı ki?Â
Tutamazdı.Â
Tutarsa kirletirdi.Â
Tutarsa deÄŸiÅŸmesi gerekirdi.Â