Ivor Trick’in sihir gösterisi Wee Willie,
Her Şeyi Kaybeden Kutu’ya girip kaybolduğu an mahvolmuştur. Ivor, Daphne Davorski’yi suçlar. Daphne de Ivor’u. Büyüler havada uçuşur.
Ortam gerginleşir. Peki ya bu Siyah Kutudaki Çocuk nereye gitmiştir?
Clinky Monkey’nin yardımıyla Joe, Laurie ve Theo’nun
bir başka gizemli macerasına hazır mısınız?
Sihir Gösterisi
Gösteri başladı. Perdeler açıldı.
Sahne boş görünüyordu, fakat çok geçmeden mavi bir spot yapmacık bir atı gözler önüne sererek ışık saçmaya başladı. Atın bıyıkları vardı ve silindir bir şapka takıyordu. Seyirciler güldü. Müzik başladı ve at küçük bir dans gösterisi yaptı.
Müzik durdu. At yukarı baktı. Hemen hemen buzdolabı büyüklüğünde siyah bir kutu, neredeyse görünmez iplerle aşağıya doğru yavaşça süzüldü. Sahnenin tam ortasına kondu.
“Oooo!” dedi Joe, Laurie ve Theo.
“Aaaa!” dedi seyircilerin geri kalanı.
At, kutunun üzerine çıktı ve kutuyu kokladı. Üzerine işeyecekmiş gibi bir ayağını, köpeklerin yaptığı gibi havaya kaldırdı. Ardından kutunun arkasına doğru yürüdü ve kayboldu!
Seyirciler kahkaha atıp alkışladılar.
Ivor Trick’in koyu renk gözleri ve uzun siyah bir bıyığı vardı. Pelerinini şöyle bir savurdu ve çenesini sıvazladı. Doğruca, koltuklarında oturan üç erkek kardeşe baktı.
“Eeem...” dedi Theo. Büyük abisinin elini sıkıca tuttu.
Şimdi yalnızca tek bir spot siyah kutuyu aydınlatı¬yordu. Ivor Trick kutuyu işaret etti. “Bu, Her Şeyi Kay¬¬be¬den Kutu’dur,” dedi. “Ve içine girecek bir gönüllüye ih¬¬¬¬¬¬¬ti¬¬¬ya¬¬cım var! Her Şeyi Kaybeden Kutu’ma girebilecek ve KAYBOLACAK cesur bir gönüllüye!”
Laurie’nin eli havadaydı. Üç kardeşin en büyüğü olan Joe, tutup onu indirdi.
“Ah, şurada uygun bir genç adam görüyorum!” dedi Ivor Trick.
Üç kardeşi işaret ediyormuş gibi görünüyordu, fakat aslında onların arkasındaki büyük kulaklı küçük çocuğu kastediyordu. Küçük çocuk sahneye çıktı ve herkes onu alkışladı.
“Bu, yeğenim Wee Willie,” dedi sihirbaz. “Kutunun içine girecek. Wee Willie kaybolacak, evrenin bir parçası haline gelecek, bir toz parçacığından fazlası olmayacak... Ardından, onu sihirle eski haline, normale döndüreceğim.”
Wee Willie sırıttı. “Harika!” dedi.
Sihirbaz kutunun kapısını açtı, Wee Willie de içine girdi. Kapı kapatıldı. Ivor Trick, sihirli değneğini salladı.
“Evrenin içine!” diye bağırdı. Kutunun kapısını tekrar açtı. Kutu boştu. Seyirciler nefeslerini tuttu. Ivor Trick, ku¬tunun içindeki duvarlara sağlam olduklarını kanıtlamak için değneğiyle vurdu. Her Şeyi Kaybeden Kutu’nun etrafında döndü de, döndü. Başka bir kapı, bir çıkış yok¬tu ve çocuk kaybolmuştu. Ivor Trick kutunun kapısını kapattı.
“Bu gerçekten de sihirdi, değil mi?” dedi Theo.
“Ben de kaybolmayı isterdim,” dedi Laurie.
“Ben de senin kaybolmanı isterdim,” dedi Joe.
Seyirciler artık Wee Willie’nin geri dönmesi için te¬¬zahürat yapıyorlardı. Yavaş tempoda bir alkış tutturdular. “Wee Willie, gelsin! Wee Willie, gelsin!”
“Gördünüz mü, herkes birilerini kaybedebilir,” dedi Joe. “Asıl zor olan, onları geri getirmek.”
Ivor Trick sihirli bir şeyler fısıldadı, değneğiyle kutuya hafifçe vurdu ve kutunun kapısını gösterişli bir hareketle açtı. “WEE WILLIE!” diye haykırdı.
Kutu boştu. Yani, hemen hemen boştu. Yerde Wee Willie’nin kıyafetlerinden birkaçı duruyordu.
Ivor Trick, kutunun kapısını sertçe çarparak yeniden kapadı. Sihirli sözcüklerini tekrarladı. Kapıyı tekrar açtı. Her Şeyi Kaybeden Kutu hâlâ boştu, fakat bu sefer Wee Willie’nin çok çok uzaklardaymışçasına “YARDIM EDİN! İMDAT!” diye belli belirsiz bağırdığını duydular.
Seyirciler telaşlanmaya ve aralarında fısıldaşmaya başladılar.
“O çocuk nereye gitti?” diye sordu Theo.
“Bilmiyorum,” dedi Joe.
“Kayboldu,” dedi Laurie.
Ivor Trick kutunun etrafında bağırarak gezindi. Kutuya bir yumruk attı. Pelerinini savurdu. Silindir şapkasını yere fırlattı.
