E-Dergi

Son 50 sayfadayım ama dayanamayarak yorum bırakmak istedim. Ah Şermin. Sen ki hepimizin evinden biri gibisin, arkadaşı gibisin, ablası, kardeşi gibi. Şimdi ise yine çokça bizden olan o kadar kişiyi nasıl gözlemledin de kelimelere böyle güzel döktün. İyi ki varsın. Ben kitapların bende bıraktığı tadı severim. Emin ol bu tadı da unutmayacağım. Seviyorum seni.

Sayfa sayısı az ama konusu biraz fazla dramatik. Dolayısıyla 2-3. sınıf seviyesi için uygun olacağını düşünmüyorum. Daha ileriki yaşlar için tercih edilebilir.

2. sınıfa giden kızımın okul kitaplığı için aldık. 2. sınıf ilk dönemi için gayet uygun. Her biri çok keyifli kitaplar. Tavsiye ederim.

Okumadan verdim 5 puanı. Çünkü ben bu kitabı yıllardır bekliyordum. Öyle mutlu oldum ki. Hemen sepete eklendi.

Başladığı yerde biten uzun bir hikaye. Feray'ın hikayesi. İlk bölümde o gün yaşanan bir cinayet ile başlıyor. Sarsıyor. Sonra geçmişe gidiyor kitap, her şeyin başına. Sonra yine bu güne ve yine geçmişe.
Zeynep Kaçar'ı iki yıl önce Kabuk romanı ile tanımıştım. Konusunu hiç hatırlamasam da hissini çok net hatırlıyorum. O kitabı da çok sevmiştim ve o kitapta da Ayfer Tunç kaleminin lezzetini almıştım.
İki kitabın da ortak özelliği kadın hikayeleri oluşu ve duyguyu çok net aktarması.
Feray bu ülkedeki ve belki bu coğrafyadaki pek çok kadından biri yaşadıklarıyla. Görünmezliğiyle, duyulmazlığıyla, sessizliğiyle, kabullenişleriyle... Zeynep Kaçar öyle güzel anlatmış ki yaşıyorum adeta. Feray'ı tanıyorum yıllardır biliyorum. Çok gördüm onun hikayesinin benzerlerini. Duydum her gün haberlerde, sosyal medyada. Artık ezberledim. Ve belki kabullendim. Bu yüzden Feraylar yalnız kaldı. Sesini çıkaramadı. Duyulmaz, görülmez bildi kendini.
Zeynep Kaçar okumak bir zevk benim için. Tavsiyemdir.