E-Dergi

Şiire değil de öyküye daha yakın gibiydi.
Yaşananlarla doluydu.

Ahmet Cemal'in kalemini çok sevdiğimden ona dair şeyleri sanıyorum düşünmeden seveceğime inanıyorum,seviyorum.
Samimi ,biraz sayıklamaların olduğu ve deneme kitabından atıfla otobiyografik izler taşıdığını anladığım bu kitabı çok sevdim.

Bir çevirmen olarak çok sevdiğim yazarın romanındaki gözlem gücüne de bayıldım .

büyük beklentiyle okuduğumdan mı bilmem beni tatmin etmedi

"Anadolu insanı,çocuklarını geleceklerini kurtaracak varlıklar olarak görüyor,bireyleşmesine izin vermiyordu"
Bir anı roman niteliğindeki bu kitapta , çocukluğundan emekliliğine (yani buna dayanarak sanıyorum biraz yaşın çok olduğu zamanlara) bu yaşların gözlemlerine tanık olmak çok güzeldi.
Kadınların ,kız çocuklarının toplumdaki yerine yönelik eleştirilerini de yerinde buldum.
Bir keyif kitabından çok bir yaşama tanık olma kitabıydı bence . Sevdim.