E-Dergi

Bizim için çok normal gibi gelen sağlığımızın aslında bulunmayan bir hazine olduğunu gözler önüne koyuyor Christy Brown.Engelli bir çocuğun kendi ağzından yaşama tutunma çabasını,hissettiklerini okuyacaksınız.Farkında olmadığımız birçok şeyin farkına varmamızı sağlayacak bir kitap.

İlginç bir hikayeydi Serenad.Kitapta denildiği gibi sadece yüzeysel bakıyoruz çevremizdeki insanlara. Halbuki hepimizin sakladığı,ortaya çıkmasını istemediği sırları var.İşte romana tat veren de bu.Merak ediyorsunuz. Ve öğrendikçe, o satırları okudukça acıyı,üzüntüyü görüyorsunuz.O gemiyi,Şiledeki o macera vs. Kitabı okurken hep gözümde canlandı.Eski aşklar olsa dedim. Birbirini hiç bırakmak istemeyen,sonuna kadar mücadele eden aşıklar olsa.. Kitabı okuyun ve siz de bu tadı yaşayın. Anlatmakla olmaz yaşamanız lazım, ha bir de okurken gözünüzün önüne getirin,canlandırın o anları :)

Kitabı okurken bende bi sıkıntı var herhalde diye düşündüm yorumları okudukça.Kitabın tarzı gerçekten ilginç.Okunması gerekir böyle bir tarzın.Murat Menteş ustalıkla kurgulamış olmalı.Ama nedense bana pek hitap etmedi.Bu sevmediğim anlamına gelmiyor ama.Ben de sevdim ama diğer okurlar kadar eğlenemedim açıkçası.Sadece bi süre Murat Menteş okumam belki.Bana hitap etmedi ama elbette hiçbirimiz aynı değiliz.Size hitap edecektir.Alın ve okuyun derim.Böyle illginç kurgulanmış kitabı okumanızı tavsiye ederim.

Kitabı okurken biz nasıl bu kadar ince ruhluymusuz diyorsunuz.Bazıları o kadar ilginç ki bazıları ise bildiğimiz duyduğumuz şeyler..Hani tarihi okuyup örnek alın derler ya,askeri mana da da elbet örnek alınmalı ama keşke bizler de o ince ruhu yaşayabilsek..O zamanın günlük yaşantısından bu zamanın günlük yaşantısına kadar çok şey değişmiş adeta farklı bi toplum gelmiş gibi,halbuki biz de o toplumun evlatlarız.Hayırlısı artık ne diyelim

Kitabı okurken sanki ben de kahramanların yerinde oluyordum.Sanki bir tanık gibi ben de yaptığım tahminlerle yardımcı olmaya çalışıyordum Nevzat komisere.Tabi onların tahminleri gibi benimki de yanlış çıkıyordu :)) Her yanlışta "tüh" deyip üzülüyor,onların heyecanıyla ben de heyecanlanıyordum.O hayatı ben de yaşıyordum kısaca.Hayır da insan neyse...Cevap çıkacaktı meydana susayım o yüzden.Bu eseri okuyun mutlaka.Sıkılmaya hiç fırsat vermedi Ahmet Ümit sağolsun.