E-Dergi

Rus klasiklerinden güzel bir eser olan Oblomov’u tavsiye ederim. Fakat ne yalan söyleyeyim Olga geldikten sonra yani kitabın ortalarında başlayan aşk hikayelerini okurken oldukça sıkıldım. Bu kitabın internette neden bu kadar popüler olduğunu da o zaman anladım. Eğer sizde benim gibi aşk kitabı okumayı sevmeyenlerdenseniz o kısımlar sizlere de sıkıcı gelebilir. Fakat okuyun sonrasında yine aynı tadı yakalayacaksınız.

Rousseau’nun kafasında kurmuş olduğu Toplum Sözleşmesi’nin; ilkeleri ve siyasal önerileri, Roma İmparatorluğundan kaynaklanan hayranlık ve onun yanlışlarının düzeltilmiş hali ile yapılan bir öneriler ve olması gerekenler halinde oluşmuş mükemmel bir düşüncenin eseri...

Victor Hugo şaşırtmadı.

Kitabın bütünü, on bir kısa kitaptan oluşuyor. Çoğu klasik gibi başlarda düşük tempo, karakterlerin tanıtılması, kentin, mekânların tasvirleri, yaşanan yerlerin betimlemeleri, doğanın ritminin tıpkı bir tabloya çizilmesi gibi süre gelen cümlelerle başlıyor.

Kitabın ilk 100 sayfasında kendimi kaptırdığımı ve kitaba ısındığımı fark ediyordum ki, öyle bir betimleme arası koymuş ki yazar, eğer o yerlere gitmediyseniz, bilmiyorsanız, ilginizi çekmiyorsa oldukça sıkılıyorsunuz. Acayip sıkıldım. En az altmış yetmiş sayfa sıkıldım. Ve artık acaba kitap böylemi gidecek ya derken, yeni bölümlerle beraber ritmini buldu ve sonlarında büyük bir sahneyle tamamladı.

İnsanların duyguları bu kadar değişmez mi diye merak ettim okurken. Beyaz Geceler bundan tam yüz yetmiş yıl önce yayınlanmış, kim bilir kaç milyon kişi tarafından okunmuş.

Öz kültürümüzün çağdaş yansımaları. Destanlar gibi kendi iç dünyamıza yönelik anlatımlar ile muhataplarına ders vermek. Güzel yöntemler içeriyor.