E-Dergi

Çok güzel bir çalışma. Başucu kitaplarım arasında. Önceki baskılara göre genişletilmiş olması da ayrıca mutluluk verici.

Osmanlıcayı 8. sınıfta öğrendim. İyi ki bu gibi kitaplarla öğrenmemişim. Yoksa bu kadar sevmezdim Osmanlıcayı. Daha basit anlatılabilecek bir konuyu, bilgi yığınları altında kaybedip duruyorlar. Bu kadar bilgi verileceğine daha basit ve anlaşılır, öz bilgi üzerine uygulamalar iyi olurdu. Yine de diğer akademik bilgi bombardımanı kitaplardan (özellikle "en iyi bilen benim" mesajı izlenimini veren AÖF kitaplarından) çok iyi.

Çok sürükleyici... Özellikle betimlemelerini çok beğendim. İnsanı içine çekiyor, sanki oradaymışsın gibi dalıp götürüyor. Bir de yer yer yoğun göz dolmalarıyla baş ediyorsunuz ama, sonunda koyuveriyorsunuz kendinizi...

Bir roman okuyormuş havası uyandırıyor. Sıkılmadan uzun süre okunabilecek bir eser. 2 cilt olması korkutmasın, çok akıcı bir dili var.

Çok kapalı bir dili var gibi görünüyor ama, bana göre bu kapalılığın asıl sebebi, noktalama işaretlerini kullanmayıp bir cümleyi üç beş dizede bazen daha fazla dizede tamamlamasıdır. Cahit Zarifoğlu şiirlerini okurken çok karmaşık bir bilmeceyi çözer gibi hissediyorum kendimi. Zihin dikkatini toplamadan mana vermekte zorlanıyor. Bu kadar kapalı şiirler yazmasının sebeplerinden biri de şiirlerini kendisi için yazmasıdır bence. Kendini kendine kendince anlatarak kendisiyle dertleşmiş.