E-Dergi

Romandaki karakterlerin özgünlüğünden tutunda olayların kitabın sonlarına doğru birbirine bağlanış şekillerine kadar her türlü edebi anlatım Dostoyevski'nin bu romanında da ustaca kendisini gösteriyor. Birazcık siyasetle ilgili kişilerin çok fazla seveceğini düşündüğüm bir roman. Okunulması, üzerinde düşünülmesi ve içinden birçok dersin çıkarılması gereken şaheser.

Gayet sade, akıcı diliyle hiç sıkmadan bir çırpıda bitirilebilecek kitap. Derinlemesine bakıldığında da bir devletin nasıl olması gerektiğinin sınırlarını çizmiştir. Thomas More'un kitabında bulunan din özgürlüğü kavramına karşın gerçek hayatında kralın protestanlığa yakınlaşması sebebiyle kraldan uzaklaşması ve sonuç olarak idama mahkum edilmesi kendisiyle kitabı arasında bir çelişki olarak görülebilir.

Hasta bir adamım ben diye başlayan kitap; daha ilk satırında okuyucuyu kendisine bağlayacağının sinyallerini vermektedir. Benim de Dostoyevski'yi okumaya başladığım ilk kitap olan "Yeraltından Notlar" birazcık beyin yorucu ama okunduğunda damakta hiç unutulmayacak bir tat bırakan büyük roman.

Öncelikle yazar bu kitabında Dünya'nın büyük çoğunluğunu oluşturan toplum yapısını bize en yalın haliyle aktarmakta. Sınıf farklılıklarının bariz şekilde görüldüğü romanın her sayfası ayrı ayrı irdelenmeli ve sindirilmeli. Dostoyevski'nin toplumun çok farklı kesimlerinden seçtiği tipler; bizi bize anlatmakta ne kadar usta bir yazar olduğunun adeta ispatı. Son olarak yazarın kendisininde yakalandığı sara nöbetini anlattığı sayfalarda ise; sanki sizde ana karakter Lev Nikolayeviç Mişkın ile birlikte nöbet geçiriyorsunuz. O bölüm bittiğinde ise yerde yatan Mişkin değil de sizsiniz. Akıcı ve anlaşılır diliyle tam bir şaheser.