E-Dergi

Deyimlerin çıkış hikayelerini İskender Pala'nın kaleminden okumak inanılmaz zevk verdi bana. Yazar, kimi zaman ciddi, kimi zaman bilgi verici, kimi zamansa esprili bir hava içerisinde yazmış kitabı. Okurken sadece deyimlerin çıkış hikayelerini değil aynı zamanda o döneme ait kültürel, siyasal bilgiler de ediniyor okur ister istemez. Yani her anlamıyla dolu dolu bir kitap bunun yanı sıra anlatımı da çok sürükleyici zaten uzun uzun da anlatmıyor her hikayeyi. Dilimize gereken değeri vermek açısından herkesin kitaplığında bulunması gereken bir eser olduğunu düşünüyorum.

Sinan Yağmur'u Aşkın Gözyaşları/Tebrizli Şems kitabı ile tanıdım ve o kitabından sonra birçok kitabını aldım. Yazarın tarzını seviyorum, kitaplarını çok mistik bir hava içerisinde yazıyor. Bu kitabı da aynı şekilde, ama benim tek sıkıntım bu kitapla ilgili kitabın yarısında Hallac-ı Mansur'dan bahsedilmemesi oldu. Kitabın bütünlüğü bozulmuş gibiydi, ama diğer yarısını okumak da bir o kadar güzeldi. Bir Tebrizli Şems gibi olmasa da okunmaya değer bir kitap diyebilirim.

George Orwell ile distopya romanlarını sevmeye başlayan ben, o andan itibaren bu alanda hangi kitap varsa okumaya karar vermiştim ve Fahrenheit 451'in adını duyduğumdan beri hep bu kitabı okumak istemişimdir. Ve George Orwell'dan sonra bu alandaki kitaplar içi yükseltmiş olduğum çıtaya rağmen beklentilerimi karşılayan bir kitap oldu diyebilirim. Anlatımı basitti, konu ile ilgili çok fazla detay yoktu ama gerçekten güzel bir kitaptı. İthaki Yayınları da basım konusunda oldukça titiz davranmış, özellikle kitapları seyahat sırasında yanlarında taşımak isteyenlere boyutları bunun için oldukça uygun bir kitap. Kitapseverlere mutlaka tavsiye ederim.

Yazarın okuduğum ilk romanıydı, tek romanı olarak da kalacak gibi. Konusu ne çok iyi ne de çok kötüydü ama anlatım tarzını ben sevmedim, romantik bir roman olarak kitabın baştan sona edebi sanatlardan oluşması -karakterler arasında geçen diyaloglar dahil- kitabı benim açımdan oldukça sıkıcı ve okunması zor bir hale getirmiş.

Kitabın konusundan ziyade en ilginç yanı sanırım yazarın bu romanı yazarken kullandığı teknik. Bu bakımdan okuduğum en ilginç kitaplardan biri diyebilirim. Kitapta anlatılan Athena'nın öyküsü ama onun ağzından ya da başka bir kişinin değil de bir çok kişinin ağzından anlatılıyor. Kullanılan teknikten dolayı olaylar arasında boşluklar olmasına rağmen ben kitabı okurken öyküden hiç kopmadığımı söyleyebilirim. Çeviri olmasına rağmen oldukça basit bir dili var kitabın. Paulo Coelho her zaman olduğu gibi oldukça ilginç bir o kadar da güzel bir roman yazmış.