E-Dergi

on yılların yanlış tarih politikasını ve düşmanlığını bir iki kitap yada bir iki düzeltemez...cumhuriyetle birlikte başlayan tarih düşmanlığı günümüzde hâlâ devam ediyor..cumhuriyet; eskinin yanlışlarını,aksaklıklarını ve zihniyetini düzeltme mücadelesiydi.. ama cumhuriyetin aydınları(!) bunu bir tarih düşmanlığı olarak yerleştirdi zihinlere.. bu miletti kendi devletine düşman ettiler.. olmayanıda bazen ırkçı olarak bazen irticacı olarak yaftaladılar.. modern zihniyetle bir devlet kurmanın gerekliliği olarak anladılar ve anlattılar eskiyi kötülemeyi.. ama hiç düşünmedilerki tarihiyle, kültürüyle bağlarını koparan milletler damalarından kanı çekilmiş ceset gibi kalır.. kendilerine hep örnek aldıkları avrupa kültürü eski kültür değerlerinin üzerinde yükseldi. bunuda kimse görmedi tabii..kimi birilerine yaranmak,kimi kendi menfaati kimide korktuğu için hep bu millete devleti yanlış anlattı..bu eser bunun böyle gitmemesi gerektiğini anlatıyor, içeriğindeki tarihi olaylardan önce. böyle bir şuur oluşturmak amacında.osmanlı aslında öyle değildi yıllardır anlatıldığı gibi diyor tüm sayfalarında. diğer yandan eser boyunca yerli ve yabancı birçok tarihçinin adı zikrediliyor ve eser bunların fikirlerinin yorumu şeklinde devam ediyor.. ve türkiyedende bazı tarihçilerimiz tarihi bilmemekle yada yanlış anlatmakla itham ediliyor.. ben eserde şahısların değil olayların çn planda olmasını arzu ederdim. ama yazarın işinede karışmak istemem.. hasılı kelam tarihi anlamak ve bir tarih şuuru oluşturmak adına mükemmel bir eser...

gökyüzünü çadır güneşi tuğ yapan bir millet bu ülküsünü gerçekleştirmek adına bir dönem hun imparatorluğu olarak yazdı devletinin adını taih sayfalarına bazen selçuklu..ama hep bir devleti vardı..çünkü bilge kağanında dediği gibi tanrı yeryüzünde insanları yarattığında bunların üstüne atalarını getirdi..ve ataları kurduğu devlet sayesinde türkü bir arada tutmayı başardı..ve ellerini gözlerinin görmediği yerlere uzattı..ki dünya türkün atının ayakları altında ne kadarcık yerdiki..bu dünya bir hükümdara çok iki hükümdara az dememişmiydi yavuz selim atalarından öğrendiği mefkure gereği..kızılelma dünyanın hangi ucundaydı..ve bu yolda türkün kurduğu medeniyeti ve bu medeniyetin üzerinde nasıl yükseldiğini tarih bir bir anlatıyor bizlere..ve bu tarihin türkiyedeki yazıcılarından osman turan..türk asırları boyunca bu mefkure yolunda yapılanları,kurulan medeniyeti ve bu medeniyetin üzerinde bu ülkünün nasıl hayat bulduğunu anlatan alanında tek eserlerden..

allah ve peygaberin yolunda gücünün yettiğince yürümek, millet ve devletin en yüksek yerlere gelmesine gayret etmektir diyor ülkücülük için arvasi..öncelikle kendini ülkücü olarak tasvir edenlerin okuması gereken bir eser, bunu belirtmek kitabı yorumlarken söylenecek ilk söz..çünkü bugün memleketimizin en büyük sorunu kendinin bir grubun yada fikrin mensubu olduğunu söyleyen insanların onunla ilgili hiçbir şey bilmemesi..ve işin dahada kötüsü bilmediğinide bilmemesi..bu sadece ülkücü arkadaşlarımızın sorunu olarak anlaşılamasın..ülkücü olsun islamcı olsun yada başka bir gruba mensup arkadaşlarımız bu kitabı okuduğunda göreceklerki boşyere kavga ediyorlar.. tabii vatanı emperyalist güçlerin müstemlekesi haline getirmeyi düşünenler müstesna..ama onlarla kavga edilebilir demiyorum tabii.kardeşin kardeşle kavgası bu ülke sınırları dışındaki herkesin işine gelir..ve tabii içindekilere sadece sıkıntı ve gözyaşı..onların bu kitaptan bişey anlamayacığı düşüncesiyle müstesna dedim sadece..kendini türk-islam ülkücüsü ve islamcı olarak tanımlayan arkadaşların dikkatini çekmek istiyorum aslında..eseri dikkatlice okuyacak olurlarsa göreceklerki aslında farklı şeyler söylemiyorlar..aynı şeyleri söylerken kavga etmek gerçekten açıklaması güç bir durum olsa gerek..bir taraf diğer tarafı ırkçı olarak yaftalarken dğer tarafda onları yobaz olarak kınıyor..oturup konuşmak kimsenin aklına gelmediği yada bu tür eserleri okumadıkları için boşyere gürültü devletin başını ağrıtmaya devam ediyor..bu eserde arvasi, islamdan ve milli şuurdan başka bir şey anlatmıyor..iyi bir müslüman ve milli şuuru açık biri olarak tanımlıyor türk-islam ülkücüsünü..hal böyleyken hala bu kavga gürültüye ne kadar dayanır bu millet bilmem..ki zaten fikri ne olursa olsun bu topraklar üstünde yaşayan herkes kardeştir ve elele verip çalışmak yerine kavga etmek gibi lüksü yoktur bu milletin bekası için..ki aynı şeyleri söylerken hemde...

bir millet varki dünyada yüzyıllardan beri hedeflerine ulaşmak için çalışıyor..bu ülkü nesilden nesile azalmayan bir şuurla intikal ediyor..ve bu ülkülerini gerçekleştirmek için dünyadaki diğer milletleri hiçe sayan bir mantık var zihinlerinlerinde..çeşitli dönemler dünyanın zihnini bulandırmak için çeşitli ideoloji ve fikirler atsalarda ortaya ve bunlardan birinede hümanizm deselerde bu fikirler başkalarının uyması gereken zorunluluklar olarak anlatılır ve ne hümanist olurlar ne başka bişey..çünkü kendi milletlerinden olmayan insanlar onların kölesidir,yaşama hakları yoktur ve insan bile değillerdir..ve değişik ülkelerde değişik adlarla anılan teşkilatları bile vardır..ve onların el atmadığı bir ülke kalmamıştır dünya üstünde..ve kudüs merkezli dünya devleti kurmaları lazım..ve yer üstüne pek çıkmazlar bugün bunların teşkilatları..herşeyi burdan hallederler,yerin altından..ama hepte görünürlerdedir..ama kimse görmez bunları yada görürlerde tanımazlar..ve bunlar yeni türemüş şahıslarda değildir..günümüzden yüzyıllar öncesine dayanan tarihleri,kendilerine has adet ve töreleri ve o millete has zihniyetleriyle dün olduğu gibi bugünde dünyanın başına çöreklenen bir bela olarak aramızda yaşıyorlar..ve işin en kötüsü bunları tam olarak tanımıyor ve bilmiyoruz..ve dahasını öğrenmek isteyenler varsa bu eser tam bir başucu kitabı..

üç tarzı siyasetin safacası bu eser...osmanlının son döneminde düştüğü fikir buhranını; bu yıllarda aydınlarımızın(!) düştüğü yanlışlıkları, turan düşlerini, türk neslini düzeltmek için avrupadan damızlık erkek getirmek isteyenleri,islam birliğinde kurtuluşu görenleri okuyoruz bu eserde afanın kaleminden...ve sonraki yıllarda olan gelişmeleri...olayları birebir yaşamış birinin kaleminden okumakta işin ayrı bir yönü...