E-Dergi

Tam bir başyapıt, çok etkilendim. Önsöz bölümünde bir Sadık Yalsızuçanlar'ın güzel bir sunumu var. Bir bölümünde diyor ki:

"Ölürse tenler ölür/canlar ölesi değil”in acitan, iç burkan bir fotoğrafı bu. Selimoviç 1962'de yazmaya başlıyor bu güzelim hikâyeyi, 1966'da tamamlıyor. Dilimizde, 1973 yılında
yayımlanıyor. 1942 yılında Hırvat güçler tarafından kurşuna dizilen ağabeyinin ölümü, her ölüm gibi geride bir kaos birakıyor. Bir acıyı anlatarak onun üstesinden nasıl gelinebileceğini bu öyküden görebiliyoruz. Selimoviç, ölü(m)ün geride bıraktığı kaosu sıcağı sıcağına yazmıyor, yirmi yıl bekliyor ve dört yıl sonra Derviş ve Ölüm beliriyor. "

Selimoviç'in bu şaheserini okumak için daha fazla zaman kaybetmeyin derim.

Yorumları okuyorum da şaşirmamak elde değil. Yazılan öykülerin vasatlığından tutun da zorlama olduğuna kadar maksatlı olduğunu düşündüğüm bir tutum var. Bu öykü seçkisinde yer alan yazarlar oylesine usta isimler ki.. Mustafa Kutlu, Ali Ural, Cemal Şakar, Sibel Eraslan, Kamil Yeşil ve daha kimler kimler. Fikir vermesi bakımından yazar Gülhan Tuba Çelik'in bu kitap hakkındaki incelemesini okumanızı tavsiye ederim.

Baskı kalitesine hayran kaldım, bu kalitede bir eseri 20 TL gibi bir fiyata da almak inanılmaz.

İsmi buram buram bile kibir kokuyor. Arada istifade ettiğim hususlar olsa da abartılmış bir eser, bana hitap etmedi.

"500 sayfalık bir romanın dünyası ile 3 sayfalık bir öykünün dünyası aynı uzunlukta, büyüklükte. Aynı
itina ile okuyunuz Bir sonraki öyküye geçmek için bir gün
ara veriniz."

Bir çırpıda okudum diyenleri hayretle izliyorum.