E-Dergi

Güzel bir çalışma, yazarın emeğine sağlık...

otobiyografik bir roman. Şekil bakımından olmasa da içerik bakımından sizi tatmin edebilir.

İstanbul Hatırasından sonra okuduğum ve bende hayal kırıklığı yaratan Ahmet Ümit romanı. Heyecan düzeyi düşük ve bir süre sonra ilginizi toplamakta güçlük çekiyorsunuz. Ayrıca roman biraz politik kaçmış. Bir de baş karakterin aşırı toplumsal duyarlılığı ve hümanizmi de biraz yapay olmuş. Yazarın emeğine sağlık demekle birlikte okumadığınızda çok birşey kaybetmeyeceğinizi düşünüyorum...

okuduğum en güzel Ahmet Ümit romanı. Kalın hacmine rağmen hiç sıkmayan, heyecanın düşmediği gayet başarılı bir polisiye romanı. Tabi bunda tarih ve İstanbul sevgimin yeri büyük. Herkese tavsiye ederim...

Bitirdiğimde iyi ki okumuşum dedirtmeyen, aksine niye okudum ki hissiyatının kıyılarında gezdiren ve bence gereksiz uzun bir roman. Özellikle kitabın ilk yarısı baş karakterin iç dünyasının tasviri-çekişmeleri nedeniyle oldukça sıkıcı, ancak kitabın ikinci yarısında tarihi konuların anlatımıyla birlikte bu sıkıcı atmosfer bir nebze dağılıyor. Okuduğum ilk Ahmet Ümit romanı olan bu kitap bundan sonraki Ahmet Ümit eserlerine mesafeli yaklaşmama sebep olacak gibi. Saygılar...