Bir adı bile olmayan baş karakter C.'nin hikayesi.
“Hemen her gece babam eve girer girmez beni, teyzemle oynadığımız oyunlardan, masalların mutluluğundan ayırırdı. “—Çocuğu yatır!” derdi. Büyük sevinçlerden büyük kederlere birden geçişi öğreniyordum.”
Karakterin çocukluk yıllarında yaşadığı ağır geçişlerin hayata karşı nasıl bir etki yarattığını, toplumla ve diğer insanlarla ilişkilerinde ne denli ayrılıklara düştüğünü çok açık ve sade bir şekilde ortaya koyması, hakkında yazılabilecek şeylerden sadece birkaçı.
Küçük yaşlarda en mutlu anımızın çalınması, yazılımımızda köklü değişikliklere sebep oluyor ve artık her karar alma sürecinin içindeler. Yok olanı arayıp bulma, olmayanı tamamlama, saf sevgi ve yalnızlığı giderme çabaları için bitmeyen arayışa yönelmeye doğru sürüklüyor