E-Dergi

Kiracı ile hayatıma giren, Kelebek Evi ile de "tamam, bu kitap da iyi, yazarın bundan sonraki kitaplarını gözüm kapalı sepete atarım" diyerek sonuna kadar merakta okuduğum güzel bir polisiyeydi. Güzeldi evet ama benzer kurguları çok okuduk. Seri katil, cesetler, polislerin araştırma kısmı vs...Daha özgün bir kurgu bekliyordum ama olsun, kendini keyifle okuttu ya o bana yeter. Akıcı, kafa yormayan, katil kim sorusunu sorduran kitapları her zaman sevmişimdir.

19.yüzyılda Tokyo'da, kadınların toplumdaki yerini vurgulayan güzel bir kitaptı. İsimsiz bir anlatıcının ağzından okuyoruz tüm hikayeyi. Baba kız arasındaki sevginin tarifi zor. Baba kızına tapıyor, kızı da babasına. Tefecinin kıza olan aşkı da güzel işlenmiş. Genç kadının bir gence olan aşkı da. Kısa ama okuyanı etkileyen bir anlatıma sahipti. Japon klasiklerinden olan Şeytanın Çırağı çok iyiydi. Bu kitabı da çok sevdim. O halde klasiklere devam diyor, ara vermeden "Ardından" kitabına başlıyorum...

Muhteşem bir psikolojik gerilimdi. Okumam bir günü bulmadı. Tıpkı içinde deniz kokusunun da olduğu tatlı bir meltem gibi geçip gitti sayfalar. Kitabın sonunu tahmin etmek zor olmadı ama bazı okurlar için şok edici bir finale sahipti. Psikolojik gerilim seven her okura bu kitabı şiddetle tavsiye ediyorum.

Psikolojik gerilimden ne bekleriz? Alıp sizi götürebilmeli mesela. Meraklandırmalı, gizemin bir parçası olmanızı sağlamalı. Sonuna bakmamak için direnmeli. İşte böyle ilerledi kitapta. Çok ağır ilerliyor ama ilginçtir kitaptan başımızı da kaldıramıyoruz. Tıpkı bir şarap gibi yudum yudum içiyoruz sayfaları. Ağzımızda hoş bir tat bırakıyor. Keskin ama güzel.

Geçmişe kök salmış sırlar eşliğinde yoğun bir sis perdesinin ardında şekilleniyor hikaye. Uzaklardan gelen gök gürültüsünün, biraz sonra fırtına çıkaracağını bilmemiz gibi bir huzursuzluk sarıyor etrafimızı. Okudukça eski, unutulmuş mezarlar kazılıyor, çok derine inmiş günahlar gün yüzüne çıkıyor. Geriye dönüsü olmayan bir yola girmiş, bir türlü iyileşmeyen hastalık gibi bütün hayatını heba etmiş insanların geçmişini okuyoruz bu kitapta ve şöyle diyoruz, "İnsanlar neden bu kadar acımasız!"
Elbette tavsiyemdir.

Sen ne büyüksün Stephen King. Bu nasıl bir kurgu, bu nasıl bir anlatım. Araya sıkıştırdığı laflara ne demeli. Zenginlerin fakirlere olan tutumu, onlara hoyratça davranılması ve para yoksa beyinleri de boştur düşüncesiyle insanları böcek gibi görmeleri.
Gerçi şimdi bile aynı düşünceye sahip insanlar var aramızda. Dünya döndükçe olacak. Ama King öyle güzel anlatmış ki bu sınıf farkını. Esprili dil kullarak arada beni gülümseterek jilet gibi keskin dili ile aba altından sopa göstermiş. Cok heyecanlı çok akıcı bir kitaptı. Tek oturuşta okunacak kadar hem de.