E-Dergi

15.yüzyılda kaleme alınan bu eser yazarın ilk ve tek eseridir.Felsefi kimliğiyle öne çıkan bu eserde yazar kendisiyle konuşarak, şahsını(aslında insanı)anlatmıştır.Maddi olarak iyi durumda olmasına rağmen 4 çocuğunu küçük yaşlarda kaybetmiş,30 lu yaşların sonuna doğru artan böbrek rahatsızlığı sonucunda kendini bu eseri yazmaya adamıştır.107 adet konu başlığı hakkında görüşlerine yer verdiği bu eserde, çektiği acılara rağmen pozitiflikten zerre taviz vermediğini rahatça görebilirsiniz.Yıllar önce olaylara bakış açısının günümüzdeki yansımasının neredeyse aynı olması bu eseri başucu kitabı yapmanız için yeterli bence.Her konu başlığını farklı zamanlarda okusanız dahi farklı anlamlar yükleyebileceginizi düşünüyorum.Deneme türünün en iyisi olduğu bir gerçek.

Zorba'nın gözünde insan tanımı;"İnsan canavardır hem de büyük canavar.Ona kötülük mü ettin? Senden çekinir ve titrer.İyilik mi yaptın? Gözlerini oyar...Aradaki uzaklığı koru patron (patron anlatıcı)İnsanlara umut verme.Hepimizin eşit olduğumuzu, hepimizin eşit haklara sahip bulunduğumuzu söyleme, çünkü hemen senin hakkını çiğner, elinden ekmeğini kapar, açlıktan gebermeye bırakırlar seni...

Gerek televizyon ekranlarında sıkça karşılaştığımız gerekse kitaplarının çok satanlar listesinde başı çekmesi sebebiyle ilgimi uyandıran yazarın okuduğum ilk kitabı.Bu sebeple diğer kitapları ile karşılaştırma imkanına sahip değilim henüz.Ancak bütün kitaplarının okunabilir olduğunu düşünüyorum.Kral Kaybederse, hayatın hem zirvesini hem de dibini görmüş bir iş adamı olan Kenan Bey'in ibretlik hikayesini anlatıyor.Kitabın sonundaki Kenan Bey'e ait günlükleri okurken çok duygulandım.

Elif Şafak'ın yazarlığına diyecek bir şeyim yok.Hele hele Aşk kitabındaki okuma hazzını hala arıyorum.Ancak tarihle ilgili birşeyler yazmak o kadar hassas bir terazi gerektiriyor ki,nedense yazarın satır aralarında padişahlara yönelik alkol ve kadın düşkünlüğü üzerine kurduğu cümlelerle neyi amaçladığını anlamadım.Ayrıca Fatih zamanında bahsi geçen mimar Atık Sinan ile ilgili anlatılan olayın gerçeği yansıtıp yansıtmadığı ile ilgili yaptığım araştırmada karşıma üç farklı senaryo çıkması beni şaşırttı.Acaba tek bir gerçeği olan tarihi bu kadar eğip bükmenin ne anlamı var.500 yıl önce yaşanmış bir olayın dahi üç farklı şekilde anlatılması güvenilirlik konusunda soru işaretleri oluşturuyor.

1950 li yıllarda Doğu Anadolu'nun bir köyünde geçen ömrün ibretlik hikayesi.Bir tarafta toprağa kendini adayan bir baba,bir tarafta İstanbul hasretiyle tutuşan nesil.Eskilerin kanaatkarlığı ile yeni neslin doyumsuzluğunu gözler önüne seren harika bir hikaye.Anne-babanız köyde siz ise büyük şehirlerin beton yığınları arasında ekmek kavgasında iseniz bu hikayeyi mutlaka okumalısınız