Kitabın adına bakıp psikolojik olayları ve yazarın hatıralarını anlattığını düşünmeyin.
Yazar kitabında; ülkenin sorunlarını, yaşantısından örneklerle destekleyerek, mesaj vermeye çalışmış.
Kitabın içeriğini beğenmiş olmama ve çok güzel tespitler yapmış olmasına rağmen bazı yerlerini çok sevimsiz ve anlamsız olmuş. Konunun işlenişi sırasında verdiği örneklerden bazıları çok saçma sapan olmuş.
Örneğin; "Bugün terörün, dinci tarikatların, cinsel istismar tacirlerinin eline düşen, milyonlarca acı çeken çocuğun onları doğuracak anneleri bile, belki o sarada henüz doğmamıştı.! (Sf.16) (verilen örnekler enteresan. terör, tarikat, cinsel istismar tacirleri..)
... kız çocukların, sözde din-ahlak adına, aslında onları evde hizmetçi ve sürekli çoğalan kardeşlerine bakıcı olarak kallanmak için okutulmadıklarını... (hangi din ve ahlak böyle bi şey yazıyor anlamadım doğrusu- sf.40)
(Turkey-hindi meselesini anlatıyor bu bölümde) ... "Türban" gibi bir konuyla hiç güç harcamadan oyalanmak varken, yetmiş beş milyonu ilgilendiren bir onursuzluk sorunun çözümünden "kompleks" yaklaşımıyla yan çizmek çok kolay... (Türban ve hindi meselesi enteresan bir bağlantı olmuş)
vs. vs. buna benzer örnekler biraz kitaba gölge düşürmüş... Siyasi bir söyleme dönüşmüş...
Yinede okunmasında fayda var. Güzel tespitler yapıldığını da inkar etmemek lazım...