Kitap hakkında söylenecek o kadar çok şey var ki, açıkçası nereden başlayacağımı bilmiyorum.
Şebnem İşigüzel öyle bir roman yazmış ki bir solukta okumamak mümkün değil. Öyle sıradışı karakterler yaratmış ve onları o kadar iyi betimlemiş ki bu sıradışı karakterler resmen ete kemiğe bürünmüş.
Son derece rahatsız edici gerçekleri karakterlerin uçukluğuna öyle ustaca yerleştirmiş ki insan kendini kaptırıp okumaktan başka hiçbir şey yapamıyor.
Travmatik karakterler, karamsar olaylar, iç karartıcı mekanlar, birbiriyle alakasız duran ama yakından baktığınızda tuhaf tesadüflerle içiçe kenetlenen hayatlar, kitabın sürükleyiciliğini arttıran şeyler.
Anlatım bana Yüzyıllık Yalnızlığı çağrıştırdı. Onun gibi basit, yalın, karmaşık ve coşkuluydu.
Kendini romana katmasına bir anlam verememiş olsam da uzun zamandır okuduğum en iyi romanlardan biri olduğunu söyleyebilirim.