E-Dergi

Bu kitaba yorum yazmak biraz yürek istiyor. Erdal Bey açıp okuyor mudur buraları bilmem ama muhtemelen okusa 'Bütün kadınlar okumuş yorum bile yapmış ama kendi hayatlarına uyarlamamış. Ee neden yazdım ben o zaman bu kitabı??' derdi. :))

o çocuk 5 yaşında olamaz, yoksa olabilir mi? ben de böyle miydim aslında? diye kendime sorular sora sora okudum. sonra karar verdim evet çocuk 5 yaşında.
kitabı herkese tavsiye ediyorum. yazarın başarısı diğer kitaplarından da anlaşıldığı gibi ortada zaten.

bu kitabı bitirdikten iki gün sonra soma olayları olmuştu. kitabı okuduğuma o zaman çok sevinmiştim çünkü gerçekten maden işçilerinin yaşadıkları zorlukları daha iyi anladığımı düşünmüştüm. yazarın elinden çıkmış muhteşem bir başyapıt olduğuna inanıyorum. ancak sanırım çevirisinde bir takım sıkıntılar ver. yine de tek kelimeyle muhteşem.

emile zola'yı gerçekten çok sevmeme rağmen bu kitabın yazımını da konusunu da kendisine yakıştıramadım. hep fakirliği konu aldığı için mi nedir bu sefer zenginliği anlatınca dilini iyi seçemedi sanırım. ya da tam tersi çok da güzel anlattı ancak çevirisi kötü olduğunu için eser çöp oldu gitti. konusuna gelirsek emile zola yine toplumun çürüyen yönlerini acımasızca resmetmiş bize, dönem sosyete ve medyasının iç yüzünü böylece görmüş oluyoruz. maalesef ki yazarın en yavaş ve en sevmeyerek okuduğum eseri oldu.

sarah yine bu kitabında da etkileyici hikayesi ve insanı kitabın içine sokan anlatımıyla bize merhaba demiş. tarzının hep aynı olmasına kızıyorum ancak sıkılmadan da okuyorum.