Kitabı ikinciye okuyorum. Kesinlikle ciddi bir emek sarf edilmiş.
Kitaptaki ana tez şu: Hz.İsa, Musa Yasası'nı uygulayan, onu hurafelerden arındıran bir peygamber idi. Ondan sonra cemaatin başına geçen kardeşi Yakup ve baş havari Petros da bu istikamette idi. Bu grup o devir Roma idaresince hoş karşılanmıyordu.
Fakat Herodes sülalesine mensup, Roma'ya itaati savunan, Yakup ve Havarilerin reddettiği Pavlus ismindeki şahıs Roma desteğiyle bu cemaati bastırdığı gibi, teslis/asli günah doktrini gibi fikirlerini yayarak bugünkü ana akım Hristiyanlığı oluşturdu. Müellif, Pavlus için ''Roma iş birlikçisi ajan'' diyor.
Kitapta dikkat çeken diğer bir yönse kanonik metinler hakkında. Müellif, pek çok yerde Luka İncili'nin anonim müellifinin hayal mahsulü şeyler yazdığını, kimi yerlerde çelişkilere düştüğünü bütüncül bir okuma ile ispat etmiş. Keza sonradan eklemeler yapılan Markos İncili, çok müellifli olan Yuhanna İncili hakkında ettiği kelamlar da son derece vurucu.