E-Dergi

ne kadarı gerçek ne kadarı kurgu merak ettim. gözlerim dolarak okudum son 50 sayfayı... umarım kurgudur dedim, bahsettiğim noktalar kurguysa aşk ve arkadaşlık örneği, gerçekse aşka ve arkadaşlığa inanmak için bir neden sunan kitap.

az önce bitirdiğim yekta kopan'ın son öykü kitabı. önceki tüm öykü kitaplarını okumuş biri olarak bu kitabının insana yumruk attığını söyleyebilirim. ümitvarlığın azaldığı karanlığın bastığı öyküleri daha yoğundu bu kitapta. öykülerden birinin de adı olan herkes kadar mutsuz belki de yarattığı hissin özet cümlesi olabilir.
kitabın kapağı da öykülerle oldukça uyumlu ve 'bulutlar açmadı mavi gök orda mı'* dedirtti.

İnsanlık tarihine sınıfsal yaklaşımın dışında oldukça çarpıcı bir biçimde değinen ve aynı zamanda tarihsel, bilimsel, kültürel oldukça değerli bilgiler barındıran kitap.

Hani aklımıza bir şey gelir, birden bire ayağa kalkar amaçsızca dönüp dururuz. Hani bir sağa bir sola dönüp durur ya da alabildiğine uzun bir yol da istikamet belirlemeden kararsız atomlar gibi yürürürüz. Bizi ayağa kaldıran, yürüten, sanki tekerleği biz icat etmişiz hissi uyandırıp kafamız da şimşekler çaktırıp, beynimizde ki nöronları sağa sola zıplatan, çarptıran şey, aklımız da çözülmeyi bekleyen bir bilmece ya da sakinleşmeyi arzulayan bir zihinden başkası değildir.

Önce romandan bağımsız olarak Sait Faik Abasıyanık deyip gözümü kapayalım, buyrun beraber deneyelim. Onu okuyanlar aşağı yukarı bana katılacaktır diye düşünüyorum.