E-Dergi

İlk önce kitabın ismine kapıldım, sonra satırlarına.. Şairin de dediği gibi ''kendinize bir sözcük bulun, rengi başka başka açsın harflerin.'' Benim harflerim hüzün, huzur, isyan yazdı boşluğa, sizin payınıza ne düşer bilmem.

okunur en yetim harfin gündelik ürpertisiyle
bir özlemi bir şiir, bir şiiri bir nehir gibi okur
unutmamak için, tutmak için bin yıllık sözünü
aşkla yıkar ömrünün bin hüzünlü yüzünü
şimdi aşklar kaldırımlarda yaprak ölüsü..

''biri sesleniyor içimde
ne zaman sussam /
ne söylüyor, ne istiyor, bir anlasam.''

biraz senden biraz benden bahsediyor şair.. ben okudum, sıra sende.

Kitap, büyük bir sorgulama süreci gibi bir şeydi benim için. Sorgulama ve belki de biraz da kıskançlık. Hepimizin hayalleri var evet ama bunları gerçekleştirmeye çalışırken bu kadar gerçek dünyadan kopabilir miyiz? Hayallerimiz gerçekten içimizden gelenler mi yoksa toplum da sivrilmek için kendi kendimizi inandırdığımız şeyler mi? Hayal ettiğimiz şeyleri elde ettikten sonra mutlu oluyor muyuz? Peki ya gerçekten istediklerimiz yada bize dayatılan şeylere doğru koşarken ezip geçtiğimiz hayat? Iskaladığımız mutluluklar? Martin Eden sonsuzluğu seçti, peki ya siz?

Eugenia ihtiraslı ve hırslı bir kadın.. Felix maceraperest ve hayatı pek fazla ciddiye almayan yakışıklı bir adam.. Bu iki kardeş daha önce hiç görmedikleri kuzenlerinin hayatlarına planlı bir şekilde sızıp, deyim yerindeyse onların hayatlarında bomba etkisi yaratıyorlar. Sıradan hayatları olan kuzenler ve etraflarındaki insanlar aniden renkli günler yaşamaya başlıyorlar. Biraz intikam ve hırs.. Biraz aşk ve entrika..