E-Dergi

Farkına varmadan seni içine çeken bir eser. aslında yazarın bütün eserleri öyle. hayran kaldığım yazarlardan diye bilirim.

japon edebiyatı bazen yorucu olabiliyor. Farklı bir kültür ve yaşam tarzları var. eserin konusuna gelecek olursak bir amacı olmadan sadece tüketim yapan bir insanın kendisiyle savaşı diye bilirim. tamam çalışmamak bir yaşam şekli olabilir ama bir uğraşının olmaması da bana çok saçma geldi. sadece kitap okuyarak ya da boş boş kafeler de oturup sonrasında da sokaklarda gezmek bana amaçsız boş bir insan gibi geliyor. Yazarı severim ama eserinde konu olarak bir derinlik göremedim.

ilk defa bir Japon edebiyatından polisiye okudum ve bayıldım. iki öyküde çok akıcı ve anlaşılır bir dille yazılmış. Yazar iki öyküde de resmen ters köşe yapmış. okuyucuya o kadar güzel anlatmışki hava da kaşan hiçbir yer yoktu resmen. Ben esere bayıldım kesin tavsiyemdir

muhteşem bir eserdi. okurken resmen duygular ile sarmalanıyorsun. Bİr insanın hayatının değişim evreleri harikaydı. sonunu hiç öyle beklemiyordum. gözlerim dolu dolu okudum son sayfaları.

Eseri edebi yönden ele alırsak anlatımı,tarzı ve kurduğu cümleler sıkmadan okuna bilir. bazen konudan koptuğunu hissettiğim yerlerde vardı. Ama ahlaki açıdan duygularını normalleştirmeye çalışmasını biz okuyuculara hoşuma gitmedi.