E-Dergi

Sabahattin Ali'yi bir eş, bir baba olarak görmek için okunabilecek birinci dereceden bir kaynak. Yazarın en mahrem duygularını okuyor, yarattığı karakterlerin arka planını görme imkanı buluyorsunuz. Mektupların sahipleri kıskanılası.

Değirmen isimli öykü bu zamana kadar okuduklarım içinde unutamadığım nadir öykülerden. Ama Sabahattin Ali'nin diğer eserlerini düşündüğümde oldukça vasat kalan bir öykü kitabı olduğunu söylemeden edemeyeceğim. Zaten yazar da bunu önsözde belirtmiş ve iyi ile kötüyü birbirinden ayırma külfetini okuyucusuna bırakmış. Bu eserlerini de bizimle paylaşması, sonradan örtbas etmeye çalışmaması ne hoş.

Atay'ın tüm karakterlerinin birbirini tamamladığını söylememe gerek yok herhalde. Hepsi bir tutunamayan. Bir tiyatro eserini, hele ki Oğuz Atay'ın o ironik dünyasından çıkmış bir eseri anlayarak okumak epey zordur. Bu nedenle de kitap biraz dikkat gerektiriyor. Önce eseri okuyup, bir fırsatını bulunca da tiyatrosunu izlerseniz tadından yenmez.

Kitap yarım kalmış olsa da Oğuz Atay'ın elinden çıkmış ne varsa okumak isteyen benim gibiler bir sonunun olmayışını hiç dert etmeyecektir. Yazarı ilk defa okuyacaklar ise önce tehlikeli oyunlardan başlarlarsa onu anlamak adına daha doğru bir şey yapılmış olur.

Her zaman insanları akıl hastaları şeklinde nitelendirmemek, onları toplumdan tecrit etmemek gerektiğini düşünmüşümdür. Onları bu hale getirenin toplum olduğunu unutur ve bizden uzak olmaları için kapalı kapılar ardına kapatırız. Kitapta normal ve anormal kavramlarının nasıl da kişiden kişiye değiştiğini idrak ediyorsunuz. Farklı olmanın değil de fabrika ürünü gibi aynı olmanın delilik olduğunu fark ediyorsunuz. Onların dünyasını onların gözünden görmek isteyenlere de tavsiye ediyorum.
''İyileştim mi?''
''Hayır. Siz farklı bir insansınız, ama herkes gibi olmak istiyorsunuz. Bu da bana kalırsa, ciddi bir hastalıktır.''