E-Dergi

Kalkınmış ve geri kalmış ülkeler arasındaki uçurumun sebeplerini kafanızda soru işareti kalmayacak şekilde cevaplıyor. Osmanlı'nın bıraktığı kurumsal mirasın Ortadoğu'yu getirdiği durum da incelenmiş ki, Arapların içerisindeki okumuş kesim bu geri kalmışlığın nedenini Osmanlı'ya bağlar. Konu ile ilgisi olan arkadaşlara büyük fayda sağlayacak bir eser.

Ahmet Cevdet Paşa ve Ahmed Rasim'in Osmanlı Tarihi eserleri okuma listesinde ilk sıraya alınmalı. Özellikle Ahmet Cevdet Paşa'nın II. Abdülhamit'e sadakati göz önüne alındığında ideolojik kaygılardan uzak bir eser yazıldığı net bir şekilde ortaya çıkıyor. Osmanlı'nın içine düştüğü buhranı ve bunun sebeplerini ilk ağızlardan okuduğunuz zaman günümüzde Osmanlı güzellemesi yapan bazı tarihçilerin aslında dünyadan bir haber olduğunu anlıyorsunuz. Sayın Erhan Afyoncu'nun Sorularla Osmanlı İmparatorluğu eserinde "yanlış biliniyor" diye iddia ettiği bir takım bilgilerin aslında yanlış bilinmediğini teyit ettirmiş olacaksanız. Genel görüş, Karlofça Antlaşması ile başlayan gerileme döneminden bahsetse bile bunun en az 90 yıl daha öncesine dayanan bir olaylar zinciri görülmektedir ve Karlofça Antlaşması bunun sonucudur.

Kitabın 124. Sayfasında Afrika'daki büyük sıçrayış genel olarak kabul edilen tarihle belirtilmiş fakat geçen sene yapılan bir araştırmaya göre bu iddia da tekrar sorgulanmalı. Keza 300 bin yıl geriye gidiyor.

II. Dünya Savaşı'nda günah keçisi olarak Hitler ön plândadır fakat Churchill'in verdiği bilgilere göre savaşı önleyebilecek durumdayken müdahale etmeyen İngiltere de suçludur. Bununla beraber II. Dünya Savaşı'nda müttefik diye bir kavramın olmadığını, Çek Cumhuriyeti'nin Almanya'nın dişleri arasında ezilmesine göz yumulmasından anlıyoruz. Türkiye'ye yapılan üstü kapalı tehdit de çabası. Dolaylı yoldan "Ya savaşa girersiniz ya da size saldırıldığı zaman yardıma gelecek kimse bulamazsınız" mesajı veriliyor. Bu dönemde Türkiye'nin en büyük kazancının İsmet Paşa olduğu ortada.

Ben kitaptan öğrenmem gerekenleri öğrendim. Lâkin şöyle bir durum var ki, resmi yazışmalar ve diplomatik belgeler, Vahdettin'e yakın insanların anılarından çok daha önemlidir. Türk tarihçiliğinin ordinaryüsü Halil İnalçık da tarih yazarken anıları en zayıf halka olarak yorumlayanlardan. Dolayısıyla İngiliz arşivlerindeki diplomatik belgelerle, Vahdettin'in yakınlarının anılarını aynı kefeye koyamazsınız. Sayın Murat Bardakçı, M. Kemal'in kurtuluş dönemindeki stratejisini iyi anlayamadığı için bir takım noktaları dolaylı yoldan çelişkiye yorumlamış. Bazı konular ya birdir ya da sıfır . Duygusal nedenlerle sıfırı zorla bir yapmaya çalışmak tarihçiliğe gölge düşürür.