E-Dergi

Distopik romanlardan sonra uzun bir süre kendime gelemiyorum. Yazarların seneler öncesinden bu kadar öngörülü olmalarına, ölümsüz konular seçmelerine hayran kalıyorum. Korkunun egemen olduğu bir toplumda insanlar düşünemez, düşündüklerini söyleyemez; söyleyemedikçe de içine kapanır ve toplum makineleşerek yok olur. Kitaplardan korkan, korkutulan bir toplumla; hafızasına tutunup soran, merak eden bir avuç insanın bir şeyleri yeni baştan yazabilme öyküsü derdim, bu kitaba. Okumazsak her söylenene inanırız!..

Geçmiş, geçmiyor. Hayata başladığımız gibi temiz bitiremiyoruz her zaman. İşlediğimiz her günahın, hatanın suçunu "İçimizdeki Şeytan"a mı atmalıyız?.. Böyle böyle vicdanımızı rahatlatabilir miyiz, diner mi iç sızılarımız?.. Kitap bitince kendinize sormadan edemeyeceksiniz: "İnsan vicdanından ne kadar kaçabilir ki?.."

Kesinlikle her eğitimcinin okuması gereken bir kitap. Okurken kendi öğrenciliğinize gitmemek de elde değil. Her çocuk özeldir ve biriciktir. Unutulmaması adına...

Şu kitabı okumayan ne yazık ki ne kaybettiğini bilmiyor. Kaç kişiye hediye ettiğimi bilmiyorum. Ah... Ayfer TUNÇ, sen bu dünyaya Osman'ı yazmak için gelmişsin sanki. Öyle bir yürek sızısı kalıyor ki geride. Üçleme bir kitap ama en vurucusu Osman!

Okuduğumda oldukça etkisi altında kaldığım bir kitap oldu. Sevgi özellikle karşılıksız olunca... ben sadece çocuklara değil yetişkinlere de tavsiye ediyorum.