E-Dergi

Birkaç gün içinde yarısına geldim. Bugüne kadar okuduğum en sürükleyici akademik metin. Muhtemelen benim şahsi ilgimden ötürü böyle. Arap tarihini İslam'ın çok öncesinden anlatmaya başlıyor, kuzeyin, güneyin, göçebenin, şehirlinin kültürel özelliklerini gayet incelikle ortaya seriyor. İslam'a temel oluşturmuş olabilecek eski inanç ve uygulamaları tek tek anlatıyor. Sonra da genelde dindar ağızlar tarafından anlatılagelen gönül ve iman vurgularıyla dolu hikayelerin parasal yönlerini açığa vuruyor.

Yeni başladım sayılır. Kendi içinde iyi hoş ne ala. Tek sıkıntım şu. Ben Vakıf serisinden sonra Robot serisini okudum. Bu iki seri birbiriyle -bilhassa Daneel ile- açıkça bağlantılıydı. Galaktik İmparatorluk serisini de Robot ile Vakıf arasındaki bir dönemde geçtiği, seriyle bağlantılı olduğu beklentisiyle açtım. Ancak daha ilk birkaç sayfadan Robot serisinin sonuyla uyumlu olmadığını gördüm. Orada dünyanın radyoaktifleşmesi çok daha farklı bir hikayenin sonucuydu, bu kitaptaysa sadece bir nesil önce yağan nükleer bombalardan bahsediliyor. Yani canımı sıkan tek şey Robot ve Vakıf ile %100 uyumlu olmaması. Bunun haricinde güzel.

Daha önce Marquis de Sade'ın Justine'ini okurken biraz gözlerim nemlenmişti. İlk defa Yu Hua'nın Yaşamak'ı bana gözyaşı döktürdü. Özellikle son 30 sayfa aşırı duygusaldı. İçindeki karakterler ise bambaşka. Youqing bana gerçekten tanıdığım ve gerçekten ölen birini hatırlattı. Bu yüzden beni en çok duygulandıran karakter o oldu. Fengxia ve Jiazhen de çok derin ve insanı hislendiren karakterlerdi.

Seçtiği konuların güzelliği mutlaka yazarın başarısıdır. Ancak okuduğunuz Türkçe çevirinin üslubu akıcıysa bu yazarın değil çevirmenin başarısıdır çünkü Türkçenin sınırları içinde dilimize yani bize uygun bir üslup yaratan çevirmendir. Aynı eseri yapay zeka ya da kötü bir çevirmen çevirseydi aradaki fark daha bariz olurdu. Saygılar.

Eseri yazarın dilinden okumuyorsunuz ki? Çevirmeni övmeniz gerekmiyor mu?