E-Dergi

Yeni nesil bir futbol yazarı olarak, ilginç bir kitap hazırlamış. Buna göre, futbol ile din ilişkisini merkezde tutan yazılar var kitapta. Öyle ki, zaman zaman modern çağın yeni bir dini gibi anlatmış futbolu, zaman zaman ise zaten var olan dini/mezhebi ayırımlar üzerinden gitmiş.

Hem bir kitapsever hem de futbolsever iseniz, bu kitap ilginizi çekecektir. Maradona'dan Old Firm'e; Heysel'den İbrahimoviç'e; Boca'dan hooliganizme; Türk tribünlerinden Roma derbisine kadar uzanan pek çok anektotla karşılacaksınız.

Ahmet Ümit'i popüler bir romancı olarak severim, hemen her kitabını okumuşumdur. Üst düzey bir edebiyat beklentisi içine girmeden okursanız ve başkomser Nevzat ile ekibini de seviyorsanız romanları sizi sarar; tıpkı beni sardığı gibi...

Aşkımız Eski Bir Roman, Ümit'in son kitabı. İlk duyduğum vakit bir roman olduğunu düşünmüştüm ama değilmiş. Üç uzun hikaye var kitapta ve üçünde de Nevzat abimiz orada...

Açıkçası kitap, Ümit'in yeni bir yayınevine geçiş eseri olmuş. Bu nedenle sıkı bir roman yerine, biraz da hızlandırılmış, "Madem yeni bir mekana geçiyoruz, elimiz boş gitmeyelim!" kitabı olmuş.

Hikayeler kendilerini okutuyor mu? Evet. Ama daha iyilerini yapmış olan yazar için bir bakıma düşük vites hikayeleri olmuş. Büyük beklentilere girmeden okunacaksa, ideal bir kitap olmuş. Ama dediğim gibi, bir nevi mekan değişikliği babından olmuş...

6. sınıfa giden kızıma ve arkadaşlarına Türkçe öğretmenleri tarafından tavsiye edilip, okutulan bir kitaptı. Onun çok beğendiğini söylemem lazım.

Aytmatov’un Türkiye Türkçesine çevrilmiş olan bütün eserlerini, üstelik birkaç defa okumuş birisi olarak girdiğim kitapçıda Nora’dan çıkan bir kitaba gözüm ilişti. Yıldırım Sesli Manasçı, Kızıl Elma ve Beyaz Yağmur hikâyelerinin de olduğu kitapta en sonda Baydamtal Irmağı'nda yazıyordu. Yani kitaptaki dördüncü hikâye Baydamtal Irmağı'nda idi.

Baytamdal Irmağı’nda için öncelikle şunu söyleyeyim, tam bir Aytmatov hikayesi. Onun üslubu, onun bakış açısı ve onun sözleri… Çok bariz… Geri dönüşler, tabiat tasvirleri, insanlık fikri, totaliter rejim tenkidi, vicdan, iyilik, aşk...

Evet, Enver Paşa, gerçekten imparatorluğun son kurşunu idi. Kitap, bir tarihçi titizliğinden ziyade, bir Enver Paşa sevgisi ile yazılmış. Yeni bir şey söylemiyor ama çok başarılı bir hatırtlatma görevi görüyor.
Netice Enver Paşa, eğrisi doğrusu ile tarihe mal olmuş bir şahsiyet. Seversiniz, sevmezsiniz, bu ayrı mevzu lakin karakter, cesaret ve ahlak olarak üst seviye bir kişi olduğu ortada.