E-Dergi

piyasada varolan benzerlerinden ayıran en önemli fark, yazarın tüm samimiyeti ile yazmış olmasından kaynaklanıyor. diğerleri gibi akademik bir ağız kullanmadan yazıyor. "ben de sizin gibiyim ve denemeden sizin gibi düşünüyordum" diyerek sizi yakalıyor. meditasyon ya da ritüel önermiyor, sadece kendinize inanın diyor. evet bu tarz kitapların hepsi bunu söylüyor ama dediğim gibi bu yazarın söylemi size daha sevimli geliyor. bir kaç sayfalık özlü söz de kitabı süslüyor. bu arada yayınevini de kutlamak lazım, kitabın boyutu ve kağıdın kalitesi de kitabı daha zevkle okumanızı sağlıyor.

roman yazmayı düşünenler kesinlikle bu kitabı okumalı. Ben de, okuduğum kitapları değerlendirirken başka bir bakış açısı kazanmak amacıyla okudum ve gerçekten de şimdiden faydasını görmeye başladım. roman yazma tekniğinin yanı sıra roman okuma tekniğinizi de geliştirmenize yardımcı olacaktır.

Hermann hesse'yi okumak gerçeketen büyük keyif veriyor bana. kitap isimleri hiç farketmiyor hepsinde onun özel lezzetini bulabilirsiniz. felsefesini çok zorlamadan ve okuyucuya da düşünecek bir şeyler bırakarak hikayelerini anlatıyor.

11 eylül dönemlerinde gazeteleri okumadıysanız, internet sitelerinden biraz komplo teorisi araştırmadıysanız, köşe yazarlarının yorumlarını okumadıysanız bu kitap tam size göre. çünkü yazarlar (yoksa derleyiciler mi demek gerekiyor) o dönemde üzerinde çokca konuşulan bu konuları bir güzel toplayıp kitap yapmışlar. ben şahsen zaten tüm bunları zamanında takip ettiğim için okurken sıkıldım. ama dediğim gibi sizler okumadıysanız bu tarz şeyleri, okuyun yoksa uzak durun yeni bir şey yok.

Candide, saf, temiz, herşeyden habersiz demek. İyimserlik üzerine yazılan felsefik bir roman. Voltaire, bu kitapta, Alman filozofu Leibniz'in felsefesini çürütmek istiyor. Leibniz iyimserliğin savunucusudur. Bu filozofa göre, dünyadaki her şey olanaklı olanın en iyisidir. Ancak Voltaire, Leibniz'in felsefesini yıkabilmek için olayları bu kitapta karikatürize ediyor. Hikayenin kahramanı Pangloss, Leibniz'in felsefesini öğretiyor ve voltaire de sürekli pangloss'a atıfta bulunuyor. gerçekten okumaktan büyük bir zevk aldım. Kitapta özellikle iki alıntıyı buraya yazmak istedim. kesinlikle düşündürücü cümleler bunlar: "...İyimserlik, insanın kötü bir durumdayken, herşeyin iyi olduğunu ileri sürme çılgınlığıdır" "...Belki yüzlerce kez kendimi öldürmek istedim. Ama yaşamı hâlâ seviyordum. Bu gülünç zayıflığımız belki en vazgeçilmez düşkünlüklerimizden biridir. Çünkü her zaman yere çalmak istediğimiz bir yükü, sürekli taşımaya çalışmaktan, varlığımızdan dehşete düştüğümüz halde, ona bağlanmaktan, kısacası bizi kemiren yılanı kalbimizi yiyinceye kadar okşamaktan daha budalaca bir şey olur mu?"