E-Dergi

Mustafa Kutlu'nun taşra hikayeleri meşhurdur bu da onlardan biri. Kitabı okuyunca insan görüyor ki gariban adamın maskesi olmuyor gariban adamın garibanlığı yüzüne vurmuş okunuyor samimiyeti. Şeytanlıklarını maskeleyen insanları kendisi gibi zannediyor. Ama bizim inandığımız gerçek dostluk maskesiz insanlar arasında kurulur, Kutlu da kitabına şu cümlesiyle bunu özetliyor:
Maskeli adamın hiçbir vakit gerçek bir dostu olamaz

İnsanoğlu aldanışta da kendini de nasıl aldatır bir insan. Mustafa Kutlu'nun her kitabı gibi bu da insanı alıp kendi içerisine sokup sarıp sarmalıyor.. Unutmanın mümkün olduğundan çok uyarıcıların çokluğuyla hatırlamanın yollarını, kendini aldatmanın imkansızlığini yazar eserinde şu sözlerle açıklıyor:
"İnsanoğlu nasıl acımasız.
Bul birini sefanı sür.
Kolaydı sanki. O kadar hatırayı ne yapacağız. Her şarkı onu hatırlatıyor. Her çiçek, her çocuk, her bulut, her kuş."

Bizim gerçeklerimizin hikayeleştirilmiş hali arkadaşlar bu kitap. Öyle uzak değil bize karakterler, sahteliklere kanan bir şeye hakkını vermeyi beceremeyip hak arayan ya da aramayan karakterler. Okuyun derim. Bu kadar gösteriş dünyası illaki sahteliklere gebe olacaktı da bu kadar da olacak mıydı diyoruz okurken? Galiba olacak. Kitaptan yerinde güzel ve acı bir tespit:
" Sahte bir dünyada yaşıyoruz, her şey sahte. İlişkiler, aşklar, alışveriş.
İnsanlar her türlü yalana kanmak üzere yetiştiriliyorlar. "

Mustafa Kutlu'yla bu eseriyle tanışmıştım , iyi ki de tanımışım. Sevdası uğruna çaba gösterenlerin aşkıyla diri kalanların hikayesi bu, mutlaka okuyun derim filminden bir kesit de sunayım:
“Ayakkabılar eskir be Ali’m.

Her şey eskir. 

Bak sen hâlâ sevdiğim adamsın, sen eskime.”

Beklemenin acısına katlananlar hak ederler beklediklerini, beklenilen bir kere daha değer bulur böylece. Tabi her hikaye mutlu sonla bitecek değil biraz da acı sonları tadalim, hayat mutluluktan ibarek değil ne de olsa. Kitabın naif dili Mustafa Kutlu üslubu sizi eritiyor kendisine çekiyor. Her kitap gibi siz de iz bırakıyor, gönülle okumak gerek , ee ne demiş Mustafa Kutlu kitapta:
" Gönül yarası bu kızım, mutlaka izi kalır. "