E-Dergi

Ulysses, Mrs. Dalloway gibi bilinç akışı tekniğiyle kaleme alınan bir roman daha.
Okurken duyduğum metnin gizini keşfetme arzusunun yanı sıra, Ben'lik, kişilik, nasıldan ziyade niçinlerle dolu, olaylar kopuk seyretmesine rağmen tüm duygu ve düşünceler zihnin en köşe bucak köşelerinden yakalanmıştı ve çokça da itiraftan oluşuyordu sanki. İnsanın kendine söyleyemediklerini bir başkasını kurarak yüzüne vurmak, benliğini yok etme amacını taşıyordu. Aynı zamanda da bir başkaldırı bildirgesiydi. İnsanı yıkıma uğratan ve onu kendisinden çalan her şeye. Dille oynuyordu, dili bozuyordu, dile yeni bir yaşam sunuyordu, yazar Wittgenstein üzerine zaten tez yazmış sanırım. Muhtemelen dille bunca uğraşmasının sebebi de oradan geliyor.
Kitabı yeniden yazmayı seven, ilmik ilmik çözmek için çalışabilecek okuyucuların susuzluğunu giderecek bir yapıt.

Yer yer otobiyografik nitelikler de taşıyan bu roman, Aslı Erdoğan'dan okuduğum ilk kitap oldu. Favelaları, havai fişekleri, sevkiyatları; kendi iç nizam ve düşüncelerini postmodern bir kurguyla, yazar ve aynı zamanda karakter olarak örmüş diyebilirim. Marifetin sırrı ise zannımca bu farklı akarsuları bir bütün halinde toplayabilmekte. Çok sevdim...

Dikkatinizi çekmiştir, Rus romancılar, Puşkin'i daima bir saygıyla anarlar. Çünkü hayran olduğumuz o edebiyatın belki de ilk filizlerini atmıştır. Puşkin'e başlamak için de doğru bir kitap olduğunu düşünüyorum. Zaten elinizden bırakamıyor, bir çırpıda bitiriyorsunuz.

Dostoyevski'nin kendi hayatından doğrudan edindiği izlenimleri bulabileceğiniz bir roman. Yarı otobiyografik olduğunu düşünüyorum, sürgün ve hapis yıllarından anılar derlenmiş adeta. Tabi insanları bir yere kapattığınızda başta özgürlük, adalet, insanın içindeki iyi-kötü ve ahlak kavramları da keskinleşiyor elbette, kitapta da bunları bolca irdeleyebilirsiniz. Belki bir Karamazov Kardeşler ya da Suç ve Ceza gibi derin değil fakat okumaya kesinlikle değer.

Vahşetin Çağrısı'na benzeyen bir roman fakat anlatım daha da derinleşmiş diyebilirim. Darwin'in evrim teorisi, soya çekme, doğal seçilim vs hakkındaki bilimsel bilginin çok iyi kurgulanmış bir hali olduğunu dile getirebilirim. Zaten yazar Ademden Önce'de de aynı şekilde atalarının mirasının (genetik diyebiliriz buna) keşfini oldukça iyi bir olay örgüsüyle sunarken, burada da hem kurt hem de bir köpek olan Beyaz Diş'in gözünden oldukça iyi bir hikaye anlatıyor.