E-Dergi

Eleştiri kuramları hakkında, çok önemli bir eser. Kitap içindeki örnekler, Berna Moran'ın ne kadar kaliteli ve öğretmek için uğraş veren bir akademisyen olduğunun ıspatı. Edebiyatımızın eksik kalan kısmında çok önemli eserler veren Moran'a çok şey borçluyuz.

Kitaptaki Hüküm öyküsünü çok beğendim. Sanki bir belgesel izlermişsiniz gibi herşey gözünüzün önünde şekilleniyor. O uzak ülkelere olan yabancılığımızı, AIDS hastalığı nedeniyle stigmatize edilen bir karakterin gölgesinde sorguluyor yazar. Çok başarılı.

Kitabın son cümlesi şu: "Hikaye bitti, anlatacak başka bir şey olmayacak". Üstad Saramago'nun son romanıydı sanıyorum. Kabil'i zamandan zaman ve mekandan mekana dolaştırarak ve "efendi" ile olan karşıtlığını ortaya koyarak romanını şekillendirmiş. Açıkçası Saramago'nun üslubunun izlerini taşımakla birlikte diğer romanlarının yanında çok sönük kalmış. Tanrı fikrinin eleştirisi değil, "komik tanrı" fikrinin eleştirisi gibi. Bazı yerlerde üstada bu kez mizahı nedeniyle değil, fikirlerinin basit oluşu nedeniyle gülümseyebildim. Keşke biraz daha düşünülerek yazılmış bir roman olsaydı. İlk kez bir Saramago romanını hayal kırıklığı duygularıyla bitirmiş durumdayım. Bu nedenle tavsiye edemiyorum.

Eminim kitabı okurken, "bu şu kadın" ya da "bu adam şu adam değil mi?" diyeceksiniz. Gerçekten çok güzel betimlenmiş karakterler. Kendimden de bir şeyler buldum; itiraf ediyorum. Tabii ki sizler de bulacaksınız. Canetti, çok başarılı; bunu bir kez daha göstermiş.

Kitap 2 bölüm gibi. Birinci bölümde ölüm insanları "terkediyor", ikinci bölümde ise geri geliyor. Geldiğinde de aslında pek te ölüme benzemiyor. Ama gittiğinde yaşananlar o kadar güzel yansıtılmış ki, inanılmaz. Ustanın yazdığı en önemli romanlardan biri. Mizahi üslubu, kitabı dudağınızda bir gülümseme ile okumanıza neden oluyor, büyük bir keyifle okunuyor. Kesinlikle tavsiye edilir,