E-Dergi

2,5 yaşındaki oğluma zor geldi, 4,5 yaşındakine biraz basit. Çok az yazı var ve hikaye biraz zorlama gibi. Ama resimler çok güzel. En sevdiği yazarın kitabı olduğu için tabi baş köşemizde, okumak için olmasa da bulmaca gibi, gülmek için sık sık çıkarıyoruz. Tren yolundan çit olur muymuş? Bebek tavşanları postacı mı getirir? Kışın yollar tuzlukla mı tuzlanırmış?...

Boru ormana ait değil. Hayvanlar mesafelidir ya yabancı cisimlere, o masallaşmış sanki. Sonra borunun içinden bir çam ağacı çıkıyor, o ormanın tek çam ağacı... Kitapta boşluklar var, ama çocuklarla sohbet etmek için, düşünüp fikirler üretmek için bahane tabi. Çam tohumunu demir boru mu getirdi? Ağaç neden devrildi? Kökleri neredeydi, borunun içinde nasıl büyüdü?

4,5 yaşında ve artık bu tarz uzun kitap seven oğlum ile 2 defa okuduk. Ayraç kullanarak, kaldığımız yerden devam ederek. Çok sevdi. Hatta devam kitabı olduğunu hikayesinden anladı, araştırmamızı istedi ve devam kitabını harçlıklarıyla aldı. Hikayesi çok tatlı. Karıncalar her yerde, acaba onların gözünden dünya neye benzer, ve bir karınca hayatında dünyanın ne kadarını görebilir... Çok tatlı bir şekilde farklı bir bakış açısı sunuyor kitap.

4,5 yaşında ve uzun kitap tercih eden oğluma almıştık. Kitap ayracı kullanmayı, kaldığımız yerden devam etmeyi seviyor. Önden ben okumuştum, uygun mu diye kontrol amaçlı. Dili o kadar güzel ki, neredeyse hiç sansür gerekmedi. Sadece son sayfalarda ölümünün anlatıldığı kısımlarda ufak sansürler yaptım ama zaten o sırada uyumuş bizimki :) 1 hafta içinde bitirdik kitabı. Pes etmemeyi, inandığı şeyin peşinden gitmeyi çok güzel anlatıyor kitap, ve böylesine güçlü bir çocuğun koruyup kollanarak değil, öğrenmesine izin verilerek yetiştirileceği... Çocuklara da anlatıyor, bizlere de.

Psikolojimizle yüzleşme kitaplarından. Okunmalı. Farkındalık için, kendimizle tanışmak için ve çocuklarımız için. Bu kitaptan etkilenenlere "çocuklukta ihmalin izi: boşluk hissi" kitabını da öneririm.