E-Dergi

Leo Peurtz'un yine Modern Klasikler'den yayınlanmış diğer 2 kitabını okumuş biri olarak içlerinden en sevdiğim bu oldu, diyebilirim. Üslup aynı üslup, geniş bir hayal gücünün akıcı yansıması.. Ancak kurgu olarak Dokuzla Dokuz Arasında daha ilgi çekiciydi benim için. Ne çok şeyi farkedemiyoruz....

Yüzlerce yıllık sınıf dayatmalarının, bireylerin karakterlerine kazındığı toplumlarda bir devrim başlatmanın ne denli zor olduğunu, yalnızca ''istemin'' alışılmışı alt edemeyeceğini gösteren trajik bir Dostoyevski öyküsü. Baş karakterin yaşadığı utancın yansıtılış biçimi ise dahice. Benzer blackout geceler yaşayanlar iyi bilirler o huzursuzluğu.

Kitap, ateizme yönelik temel eleştirilere, yazarın kendisinin getirmiş olduğu cevaplardan oluşuyor daha çok. Okudum, ikna oldum diyemezsiniz elbette ama kendi akıl yürütmenize yardımcı olacak çıkış noktaları edinebilirsiniz.

Çeviri güzel, baskı kaynaklı bir kaç hata dışında sorun yok.

Mcculler tutkularının yoğun saldırısı altında kalan, yalnız insanların yaşamlarını oldukça yalın ve başarılı aktaran bir yazar.