Kitaptaki hikâyeler, kahraman olmayan sıradan insanları anlatmakta. Geç tanıdığım ama iyi ki dediğim bir yazar. Not almadığım sayfa yok gibi. İşte birkaçı, bir tutam düşünce bırakıyorum buraya:
- Dert, onunla yaşayacağını düşünmektir.
- İnsanın içinde olduğu hal ona en yabancı haldir.
- Genç, hayattan utanandır, ihtiyarsa yaşamış olduğu için artık ölümden utanan.
- Kim anladığına bir kıymet vermiş ki, anlamak küçümsemektir biraz da.
- Dertlenmeyenin dertlendireceğini biliyordum.
- Ne tuhaf şey çocukluk, hiçbir şey tuhafına gitmiyor.
- Kabul, yenen yemeğe, oturulan eve karşılık bir susmadır.
- Düşünmeye başlamak kederlenmeye de başlamakmış.
- Boynuz kulağı geçer, ama duyamaz.