E-Dergi

9 yaşındaki kızıma hediye olarak aldım. O kadar beğendi ki 2 saat içinde kitabın sonuna geldi.

Bu seriyi tüm velilere tavsiye ediyorum. Biz büyüklerin bile bilmediği ve çok ilginç bulacağı bir çok bilgiyi kitapta eğlenceli ve akıcı bir dille anlatmışlar. Şöyle bir göz atmak için elime altığım kitabı 15-20 dakika elimden bırakamadım.

Bugüne kadar Paulo Coelho kitaplarının ününü çok duydum. Bu nedenle yazarın bu kitabının çok güzel olacağını düşünmüştüm. Türk kızı Hilal'le nasıl bir kurgu oluşturacağını merak ettiğim için kitabı okumaya başladım. Kitabın bağlayıcı ve sürükleyici olmadığını ve bir an önce bitsin dedirttiğini söylemek isterim. Rusya da bulunan tren yolunun uzunluğunun anlatılması coğrafi bilgi açısından ilgi çekiciydi. Reenkarnasyonu fantastik buldum.

Fantastik kitapları hiç sevmem. Bu nedenle Pegasus yayınlarının son yıllarda çıkarmış olduğu serileri bu nedenle hiç okumadım. Fakat Fısıltı ve çığlık serisi sayfalarının azlığı ve daha ilk 15 sayfada sizi kendisine bağlaması nedeniyle sürükleyici ve okunabilirliği yüksek bir kitap olduğunu söyleyebilirim.

İngiliz edebiyatçı Anthony Burgess tarafından yazılan bu eser 71 yılında Kubrick tarafından beyaz perdeye aktarılmış. Çeviri kitap okumayı hiç sevmiyorum. Fakat, çevirinin Aziz Üstel tarafından yapılmış olması bu sevimsizliği biraz olsun azaltıyor. Kitapta yer alan bazı kelimeler rahatsız edici! "Ulu Tanrı" yerine "Koca Tanrı", "televizyona bakmak" yerine "televizyonu dikizlemek", "bu konu artık iyice anlaşıldı" yerine "bu konu tanıtlandı" gibi ifadeler kulak tırmalayıcı. Bahsettiğim olumsuzluklara rağmen ilk sayfalarından itibaren kitabın esiri oldum. Uykunun sınır kapısında pasaportu damgalatmak üzere olan anti kahraman henüz 15 yaşında ve bir sokak çetesi lideri. Anlatılan şiddet sahnelerinde, içiniz ürperiyor, tüyleriniz diken diken oluyor, nefret ve hayretle okuduğunuz kahraman, kitabın 2. bölümünde acınacak hale geliyor. Bu çete liderinin en ilginç özelliği tüm suçlarını Mozart, Bach ve Beathoven dinlerken ya da dinledikten sonra işlemesi. Tam bir klasik müzik hayranı. Klasik müzik, onun ruhunu doyururken aynı zamanda hayvani içgüdülerini harekete geçiriyor. Kitap, temel bir sorunsala ışık tutuyor, önemli bir felsefe üzerinde duruyor. Yaratıcı, daima iyi davranışlar sergilememizi isteseydi, bizi otomatik makineler gibi yaratırdı.İyi ya da kötüyü seçme şansı bırakmazdı. İnsanoğlunun sadece iyiyi seçmesi gerektiğinde!!!, bu seçme hakkı elinden alındığında, ne olur? O zaman bir hayvandan ya da cansız bir varlıktan ne farkımız kalır? İnsanlar sırf kendi mantığına ters gelen hareketleri yaptığı için, bir insanın öz benliğinin getirisi olan davranış örüntülerini engelleme hakkına sahip midir? Gerisi kitapta...